Ду се рӯзӣ дигарам ҷон бар тан меҳмонаст

Баъди азин вақти ҷдоӣӣ ва видоъ ҷонаст

Гуҳ онаст ки ҷони хуи зи бадан боз кунад

Ки миёни ману ҷони вақт ғам ҳиҷронаст

Ғам тан нест ки тан дар ватан хештанаст

Ғам ҷонаст ки ӯро раҳ бе поёнаст

Оҳ аз онрўз ки азми сафарам бояд кард

Аввалин манзили ман арса гӯристонаст

Чун барандам блби гӯр ва ниҳандам дар хок

Баҳмони қоидау расм ки дар давронаст

Тан танҳо бигузоранд ва намонад бо ман

Биҷузи аъмол агар куфр ва агар имонаст

Дастгирӣ накунад молу зану фарзандам

Магарами он амалии кон сифат раҳмонаст

Ростӣу караму лутф ва кам озорӣ ва дод

Ҳар чаҳ зини навъ буд онҳама бо инсонаст

Сафарии давр ва дарозаст ки андар пеш аст

Мураккабии суст ва заъифаст ки зер ронаст

Бар тани зори худ аидўсти бзорӣ бгарӣ

Ки раҳеи пари хатар аз пешу з пас тӯфонаст

Ҷон чу мурғӣаст гирифтори қафас бе пурвабол

ё чу бечораи ғрибист ки дар зиндонаст

Нест андари амалаши онкӣ варо гирад даст

Тоъаташ ҷумла гуноҳаст ва амал исёнаст

Умри зойеъ шуда ва дода ҷавонӣ бар бод

Ҳар чаҳ кардаст ҳамаи умр бар ӯ товонаст

Некбахти онкии зи ботили сӯии ҳақ рӯй ниҳод

Мқбли он дил ки дарав маърифат субҳонаст

Ҳосил аз зикри хдоисти камоли ҳамаи кас

Ончӣ бе зикри хдоист ҳама нуқсонаст

ё раб аз мо назари раҳмати худ бози мгир

Ки дарин дарди марои раҳмат ту дармонаст

Афв кун бори худоёи ту гуноҳони маро

Ки марои зоташи хиҷлат ҷгарӣ бирёнаст

Гар чаҳ андар амалам нест кам аз тоъат ва беш

Лек андари карамаш беш з пеш эҳсонаст

Ҳаст Маҳмӯди ямини осӣу муфлис шудаи пер

Дар ду олам бомед карам яздонаст