ё раб рух дилдораст ё моҳ тамомаст ин

Тӯтии шукр афшон шуд ё завқ каломаст ин

Холаши нигару зулфаш аз баҳри шикори дил

Аз машки сияҳи донау з ғолия домаст ин

Дар доираи хаташи сатҳи маи тобони байн

Аз субҳи дувуми нурӣ дар зулмат шомаст ин

Гар рости ҳамеи пурсӣ кӯ чун қад ӯ сарвӣ

Бар ҷой намондаст ин тоўс хиромаст ин

Дили масти ғами ишқаш аз базм аласт омад

Дигари мдҳидш май зеро ки харобаст ин

Дар ишқи ту муштоқон пухтанд басии савдо

Аммо накунад судӣ чун назд ту хомаст ин

Сари ибни ямин бар тани баҳр қидмат дорад

Аз гардани ин муфлис бурдор ки вомаст ин