эй ҷону ҷҳонрои зи рахти нуру нўоӣӣ

Вай бар дар ҳасанати шаҳи сайёраи гдоӣӣ

Меҳрат нарасад ҷузи бадали пок ки чун субҳ

Ояд нафас ӯ зи сари сидқу сФоӣӣ

Нақши рахти ?имаа ки бастаст ки ҳаргиз

Накушод бзибоӣии он чеҳраи гшоӣӣ

Бодӣ ки зи чини сари зулфин ту хезад

Ҳамчун дами исо буд эъҷози нмоӣӣ

Ноёфта тӯтии блби чашмаи кавсар

Чун сарви сеӣ қомат ту нашаву нмоӣӣ

Бо ашки ману оҳ дилам бош ки набӯд

Созандатар ва хуштар азин обу ҳавойӣ

Моӣиму дилии оинаи кирдор казу нест

Ҷузи сайқали алтофи хушати занги зи доӣӣ

Дар дидаи кашами серумаи сифати хок дарат ро

Зеро ки нишонеаст бирав аз кафи поӣӣ

Ҷонӣу ҷаҳони ҳеҷ аҷаб нест ?герат нест

Чун ҷону ҷаҳон бо ман длхстаҳи вФоӣӣ

Ҳам бгзрдоини зулмати шабҳои фироқат

Ҳам сар занад аз рӯзи висоли ту зёӣӣ

То чашм тавон дошт зи иқболи ту дардӣ

Ҳаргиз накунад ибни ямини майли дўоӣӣ