Бигӯ эй моҳи тобон то кҷоӣӣ

Ки икдм назд муштоқони нёӣӣ

Чу ман баҳри тавъами бегона аз хеш

Чаро бастии тариқи ошноӣӣ

Бигӯ зи он лаби сухангар нек вагар бад

Ки чун тӯтии биҷузи шукри нхоӣӣ

Маро кӣ моҷаро сахт ояд аз ту

Ки ту сар то қадами айни сФоӣӣ

зи дасти дӯстони заҳри ҳалоҳил

Кунад чун нўшдорўи ҷонФзоӣӣ

Туро бар ҷони мо фармон равонаст

Ки ту шоҳӣ ва мо мушти гдоӣӣ

Агар маъшӯқи ринд ва ме парастаст

Нзибди ъошқонрои порсоӣӣ

Магар вақте бетони ибни ямин ро

Зарурат уфтад аз Кувайти ҷдоӣӣ