Рӯй зебои ту ороиш ҳар анҷуман аст

Лаъли ширини ту шӯри дил ҳар мард ва зан аст

Холи мишкӣни ту бар оризи хўршидўшт

Нуқтаи анбари нав бар варақ Настаран аст

Бар баёзи рухи ту хати сияҳи боқии бод

Кони саводии сет казу равшании чашм ман аст

ё раби он дар хўшобасту биногваш чу сим

ё Суҳайли Ямани андар бар моҳ хутан аст

Ҳаст дар васфи даҳонати суханами танги маҷол

Он даҳани худ ки ту дорӣ чаҳ маҷол сухан аст

Неши занбӯри асал бар гул сероб расед

Нӯш биниҳод дар ӯу асал акнӯн даҳан аст

Ҳамчуи сояи паии хуршеди рахт чун наравад

Дил ки дар гарданаш аз зулфи ту мишкӣн расан аст

Бишикаст дили бечораи куҷо дар нигарад

Зулфи мишкӣнат ки сар то ба қадам пуршикан аст

Юсуфи ҳасанӣу ёқӯби сифати ибни ямин

Дар фироқи рухи ту сокини байт алҳзн аст