Маъшӯқ ҳар лаҳза аз дарича ҳар сифатӣ бо ошиқ рӯй дигари намояд , айни ошиқ аз партав рӯй ӯ ҳар дами рўшноӣӣ дигар ёбад , ҳар чанд ҷамол беш арза кунад , ишқи ғолиб тар ояд , ва ҳарчанд ишқи муставле тар гардад , ҷамоли хубтар намояду бегонагии маъшӯқ аз ошиқ бештар шавад , то ошиқ аз ҷафои маъшӯқ дар ишқи гурезад ва аз ду гонагӣ дар ягонагии овезад , гуфтаанд : зуҳӯри анвор бақадр истеъдодасту файз бақадр қобилият .

٭٭٭

Ин худ ҳасту локин : ё мбтдӣои болнъм қабл истеҳқоқҳо , баён мекунад ки чун маҳбӯб ки хоҳад худро бар айни ошиқ ҷилва диҳад , нахуст аз партави ҷамоли худ айн ӯро нурӣ орият диҳад , то бидон нури он ҷамол бибинад ва аз ӯ таматтуъ гирад , ва чун бидон нур аз он шуҳуди ҳаззӣ тамомастад , бозФрўғи нур рӯй ӯ айни ошиқро нурии дигрдҳд , то бидон нури мулоҳиза , нурии равшантар аз аввал касб кунад ,у алии ҳозо бар мисоли ташнае ки об дарё хӯрд , ҳар чанд ки беш хӯрд ташна тар гардад , ҳарчанд ёфт беш , талаб беш . Ҳамаи чизро то нҷўӣӣ наёбӣ , ҷузи ин дӯстро то наёбӣ нҷўӣӣ . Ташнаи ин оби ҳаргиз аз ин сероб нашавад .

Яҳёи маози розии раҳмаи аллоҳи алайҳ ба боязид навишт :

Боязиди қудси сира дар ҷавоб навишт :

Вроқ гуфт : лӣси бинӣу байни рабии фарқи алои ании тақаддумати болъбўдиаҳ , гуфт аФтқору истеъдоди ман мифтоҳ ҷӯад ӯст , дайгарӣ бишунид , гуфт : ман аъдки алаввал ? гуфт : мифтоҳи нахустин чаҳ буд ? въндаҳи мФотҳи алғиб , хрқонӣ ӣнҷо расед гуфт : анооқли ман рабии бснтин , бўтолб ?маккей гуфт : бўолҳсн рост гуфт ,у ҳўи холиқи алъдми комаи ҳўи холиқи алўҷўд , дайгарӣ гуфт : машйат дар истеъдод асар накунад , ҳақиқати истеъдод дигар нашавад , балии асар ӯ дар таъйини маҳал хос бошад мари истеъдоди хосро , ҳосили ин ашорот онаст ки ҳақи таъолӣ дар олами ғайб дар айни бандаи истеъдодӣ зоҳир гирданд , то бидон таҷаллии ғайбӣ қабул кунад , ва чун ин ҳосил шуд , онгаҳ бавоситаи он таҷаллии истеъдодӣ дигар ёбад дар олами шаҳодат ки бидон истеъдоди таҷаллии шҳодӣу вуҷӯдӣ қабул кунаду баъд аз он бҳсби аҳвол ҳар дами истеъдодии дигар ҳосил мешавад ва дар таҷаллӣот бе ниҳояти бойен сабаб биравӣ кушода гардад ва чун таҷаллӣотро ниҳоят нест , ва ҳар таҷаллии мусталзим илмӣаст , пас илм ӯро ниҳоят ва ғоят набошад , лоҷарам : қул раби заданеи уламо , асҳоб раъй пиндоштанд ки чун восил шуданд , ғараз ҳосил шуду бғоити муроди пайваста ва ба : илайҳи трҷъўн , бсндидаҳ шуданд , ҳайҳот ! манозили тариқи улвусули лоинқтъи абдолобод , чун руҷӯъ на бидонҷо буд ки судӯр буд , сулӯк кӣ мунқатиъ гардад ? роҳи куҷо бохр расад ? агар марҷаъи айн масдар бошад пас омадан чаҳ фоида диҳад ? нурии рҳмҳоллаҳи алайҳ аз бениҳоятӣу даврии ин роҳи чунин хбрдод :

Агар восилонро шавқ боис наёяд , бар талаби аввалӣ ва аъло , ва бидон қадар ки ёфтанд ақтсор кунанд ва дар мақоми қусӯр ; сами рдўҳми илои қсўрҳм , бимонанд . Холидин фӣҳо , лоибғўни анҳо ҳўло .