Ошиқ бо буд нобӯд орамида буд ва дар хлўтхонаҳи шуҳуди осӯда , ҳануз рӯй маъшӯқи надида ки нағма - кун - ӯро аз хоби адами барангехт , аз самоъи он нағма ӯро ваҷдии зоҳири гашт , аз он ваҷд вуҷӯдӣ ёфт , завқи он нағма дар сараш афтод . Ишқи шурӣ дар ниҳоди мо ниҳод .

Мисроъ : волозни тъшқ қабл алъайн аҳёнан .

Ишқ муставле шуд , сукӯни зоҳири вботнро ба тарона : ани алмҳби лмни иҳўоаҳи зуввор , равон бирақсу ҳаракати даровард , то абадулабадин на он нағма мнқзӣ шавад ва на он рақси мунқариз , чаҳ матлӯб номутаноҳӣаст , ӣнҷои замзамаи ошиқи ҳама ин гуяд ки :

Пас ошиқи доим дар рақсу ҳаракат машғӯласт , агарчӣ басӯрат сокини намояд . Ватарӣ алҷболи тҳсбҳои ҷомидау ҳаии тмри мари алсҳоб , худ чигуна сокин тавонад буд ? ки ҳар зарра аз зарроти коинотро муҳаррик ӯст , чаҳ ҳар зарра калимааст ва ҳар калимаро исмӣ ва ҳар исмро забонӣ дигараст ва ҳар забониро қавлии дигар ва ҳар қавлиро азмҳби самъӣ , чун нек бишинавӣ қойилу сомъро яке ёбӣ ки : алсмоъи тайри итири ман алҳақ ило алҳақ ; ҷнидбои шблии қудси срҳмо итоб кард , гуфт : сиррӣ ки модрсрдобҳои пинҳон май гуфтеми ту бар сари минбар ошкоро кардӣ , шблӣ гуфт : анои ақалу анои асмъу ҳилли фии алдорин ғайриӣ ?

Магар чунин мегуяд :