Султони ишқи хост ки хайма бсҳро занад , дар хзоин бикшод ганҷ бар олам пошед .

Варна олам бобуд нобӯд худ орамида буд ,у дрхлўтхонаҳи шуҳуди осӯда , онҷо ки : кони аллоҳи велами икни маъааи шиӣӣ .

Ногоҳ ишқ беқарор , аз баҳри изҳори камол , парда аз рӯй кор багушӯд , ва аз рӯй маъшӯқии худро бар айни ошиқ ҷилва фармуд ,

Фурӯғи он ҷамоли айни ошиқи ракаи оламаш ном наҳй нурӣ дод , то бидон нури он ҷамол бидид , чаҳ ӯро ҷуз бдўнтўон дид ки : лои таҳаммули атои ёҳми алои мтоёҳм . Ошиқ чун лиззат шуҳуд ёфт , завқ вуҷӯд бахшед , замзамаи қавл « кун » бишунид , рақси кунон бар дар майхонаи ишқи давид ва мегуфт : рубоӣа .

Соқии бики лаҳзаи чандон шароб ҳастӣ дар ҷоми нестии рехт ки :

Субҳи зуҳӯр нафас зада , офтоб аноят битофт , насими саодати бўзид , дарёии ҷӯад дар ҷунбиш омад . Саҳоби файзи чандон борон : самари ши алайҳими ман нура , бар замин истеъдод борид ки : вошрқти аларзи бнўри рабҳо , ошиқи сероби об ҳаёт шуд , аз хоб адам бархест , қабоӣ вуҷӯд дарушед , кулоҳи шуҳуд бар сари ниҳод , камари шавқ бар миёни баст , қадам дар роҳи талаби ниҳод ва аз илм бъин омад ва аз гӯши боғўш , нахуст дида бикшоду назараш бар ҷамол маъшӯқ омад , гуфт : мо раъйати шиӣои алоўрأити аллоҳи фӣа . Назар дар худ кард ҳамагии худ ӯро ёфт , гуфт : Флми анзри бъинии ғайри Айнӣ .

Аҷаби корӣ ! ман чун ҳама маъшӯқ шудам ошиқ кист ?

ӣнҷои ошиқи айн маъшӯқ омад , чаҳ ӯро аз худ будӣ набӯд то ошиқи тўондбўд ; ӯ ҳануз : камолами икн ; дар адами барқарор худасту маъшӯқ : камолами изл , дар қадами барқарори худ ,у ҳўи алони комаи алайҳи кон .