Ишқ ҳар чанд худро доим бахуд медид , хост то дар оина низ ҷамолу камоли маъшӯқии худ мутолиа кунад , назар дар оинаи айн ошиқ кард , сӯрати худаш дар назар омад , гуфт :

Ошиқи сӯрати худ гашту дабдаба : иҳбҳм , дар ҷаҳони андохт ва чун дарнигарӣ :

Моҳ оина офтобаст , ҳамчинонкӣ аз зоти меҳр дар моҳ ҳеҷ нест , кзлки лӣси фии зотаи ман сўоаҳи шиӣии влоФии сўоаҳи ман зотаи шиӣӣ . Ва чунонкии нури меҳрро бмоаҳ нисбат кунанд , сӯрати маҳбӯб ба муҳиб азоФт кунанд , воло :

Касрату ихтилофи сувари амвоҷи баҳрро мутакассир нигараданд , мсморо ман кули алўҷўаҳ мутаъаддид накунад , дарё нафас занад бухор гӯйанд , мутароким шавад абр хонанд , фурӯ чакидан гирад борон ном ниҳанд , ҷамъ шаваду бдрёи пайвандад , ҳамон дарё хонанд ки буд .

Қаъри ин баҳр азаласту соҳилаши абад . Мисроъ : соҳилаш қаърасту қаъраш бекарон , барзахи тўӣии ту , баҳри биҷуз яке нест , аз тўӣии мавҳуми ту ду май намояд , агар ту худро фарои оби ин дарёи диҳӣ , барзахӣ ки он тўӣӣ туаст аз миён бархезаду баҳри азал бо баҳр абад биомезад ,у аввали вохри яке буд .

Онгоҳ чун дидаи бгшоӣии ҳама ту бошӣ ва ту дар миён на .