Сар ӯ дар сари яқину гумон

Мояи куфри дон ва ҳам имон

Ҳасан ӯ рости оинаи олам

Рӯй ӯ шуд вуҷӯду пушти адам

Рӯй ойӣнаро чаҳ дории тор ?

Нест ойӣнаро баҳри оинаи дор

Оҳани хешро ба оинаи соз

Рӯй ойӣнаро нигари зи оғоз

Занг аз ойӣна дарун бизадой

Пас ба айвони шоҳи ҳасани дарой

Ҳамчуи ойӣнаи дидаи шӯи ҳамаи тан

То кунӣ чашми ҷони бадви равшан

Пушт бар хеш кун , магар бо ӯй

Шӯй , ойӣнаи хуй , рӯй ба рӯй

Мислии гӯш кун бадеъу ғариб :

Мисли хуршеди дони ту нури ҳабиб

Дили ошиқ чу ҷурми маи софӣ

Завқи пеши омада ба всоФӣ

Моҳро нур беҳисоб буд

Чун баробар ба офтоб буд

Зини сифат ҳар ки қурб дид бадваст

Дида ӯ дарича дил ӯст

Дидаеро ки равшанӣ нафузуд

зи офтобаши насиби гармӣ буд

Нури хуршед дар ҷаҳон фош аст

Гунаҳ аз дидаҳои хафоаш аст

Офтобии чунин , ки май тобад

Чашми хафоаш дар наме ёбад

Дидаи мо , агарчӣ бенур аст

Дон ки наздики байн ҳар давр аст

Сокинаст ӯ , магар ту башитобӣ

Дар наёбад , магар ту дарёбӣ

Ман наёрам шудан ба пои манӣ

Магари ин роҳро ту қатъ кунӣ

Зонка ҳаргиз ба чашми биноён

Зин биёбон надид касе поён

Чашми моро таъаллуқ азалӣ аст

Нақди бозори малики лам излӣ аст

Дар фазойӣ ки ҳаст дар ду ҷаҳон

Нақди ҷӯад вуҷӯд ӯст равон

Арш дар ҷанби қудраташи мӯрӣ

Ақли наздики ваҳдаташи даврӣ

Бар дараш олимони омили хуй

« раби ании зулмати нафасӣ » гӯй

Дар раҳ ӯ балоу меҳнату ҳалам

Пеша « аллазӣнаи аўтўои алълм »

Феълу фаъолу ваҷду моҳият

Маҳви дон дар раҳи илоҳят

Дидаро низ рӯй он нур аст

Каз касофати латофаташ давр аст

Гир каз ишқ боядат кам ақл

Ишқи берун буд зи олами ақл

Вари туро нури азин чароғӣ нест

Дар тҷоўиФ ҳар димоғӣ нест

Кӣ кунӣ сари ошиқонро фаҳм ?

То наёбӣ фарози қуллаи ваҳм

Аз шўоғли димоғ холӣ кун

Хезу савдоӣ лоуболӣ кун

То кӣ охир ба банди бурҳонӣ ?

Хештанро зи банди нрҳонӣ ?

Бистари алвоҳи ин табоиъ ро

Кун рақами абҷади шароеъ ро