Навъи башари сулолаи қобили ҷобирӣ :
Омухт аз ниёаш , ба ҷои бародарӣ
Ҷангаст ҷанг , хоки аврупо наҳуфта аст
Дар зери як саҳифаи пӯлоди ахгарӣ
Аитолӣу фаронсау рӯсу Англис
Булғору тарку жерману Австрияу ҳнгрӣ
Баси бомбу тӯби ҷой ба ҷо карда кӯҳу дашт
Тарсам дигар фитад , кара аз ин мудавварӣ
Дарёӣ оҳанаст на унвони расми ҷанг
Борон оташаст на ойини асгарӣ
Эрон дар ин миёна , на андари сафи ҷидол
Неи мондаи зини муҷодала , бебаҳрау барӣ
Як дастае зи нухба эрониён шуданд
Дар фикри истифода , аз авзоъи ҳозирӣ
Дар дидаи хашми рӯс ва ба дили кини Англис
Дар сари ҳавои ёрии Олмони ъбқрӣ
Рафтем ди баробари душман ки то кунем
Ибрози зўрмндӣу исботи қодирӣ
Умеди мо ба ёрии Олмон ва вай надошт
Ҷузи базли зар , тариқ дигар баҳри ёварӣ
Бағдодро гирифт ва ҷилав омад Англис
Аввал ба зӯри ҷангу дувум бо мудаббирӣ
Омад шимолу мағриби Эрон ба чанги рӯс
Вайрон намӯд сар ба сар , аз фарти ҷобирӣ
Гаштем мо муҳоҷиру бадбахту дрбдр
Гардун ба мо намӯд , ниҳояти ситамгарӣ
Як сӯии теғи рӯс , раседаст то каранд
Бо он русуми ваҳшӣу ойини барбарӣ
Як сӯ ба хонқин , кашидаст Англис
Теғӣ ки дорад , оҳанаши оби музавварӣ
Чизе намонад кин ду , ба ҳам дар расанд ва мо
Ҳар як нишон шавем , ба сад пораи пайкарӣ
Байни ду теғи пайкари мо аўФтодаҳ аст
Дар сарзамин « қаср » ба сахтӣу музтарӣ
Ҳар чанд кофӣаст паии рафъи ин ду теғ
Танҳо « низоми ассалтана » бо теғи ҳайдарӣ
Лек ӯ ҳам озмуд ки душмани ҳазорҳо
Аз мо фузун тараст агар неки бшмрӣ
Неи он ки дили ббохт , валикин назар намӯд
Чангӣ ба дил намезанад , акнӯн диловарӣ
Аз разми пас канораи каширо салоҳ дид
Бар ҳар нафар сипас зи мақомоти лашкарӣ
Ихтор шуд ки гашта з ҳар сӯи хатари падед
Ҷад кун ки ҷони хеши зи як сӯи бадари барӣ
Он ба ки пеши хасм ба таслим рӯ намӯд
Вонгоаҳ чашм дошт ба алтофи доварӣ
Танҳо « низоми слтнаҳ »ро ин иҷозатаст
Бо чанд тани зи ҳайати миллӣу кишварӣ
То он ки бар мамолики Туркия рӯ кунанд
Лек ин иҷоза нест ҳамеи баҳри дайгарӣ
Ин зишти моҷаро чу ба ман низ шуд баён
Гаштами з фартандау афсӯси бистарӣ
Кардам ҳазор нола , кашидам ҳазор оҳ
Нафрин ббхт кардаму расми муқаддарӣ
К-эии носазои замона бе эътидоли дун !
Бар мо ҷафои гузашти зи ҳади ҷафогарӣ
Моро гузораданд , рафиқони нимаи роҳ
Ингуна дар мхоФту гаштанди аспр
Бигрифта шшдри ғаму афкори муҳраи вор
Дар хонаи ҳариф , гирифтори шшдрӣ
Аз баҳри як тани ман , ин гунбади фарох
Гашта чу чашми танги лӣим аз ҳасади варӣ
Бечораи ман , фалак зада ман , шӯри бахти ман
Саргаштаи ҳаводиси ин даҳри срсрӣ
Чун ман ба тираи ахтарӣ эй модари сипеҳр
Дигари мзоӣ , ҳаст агар меҳри модарӣ ?
Ман як танаи бисми ба ҷаҳон ,гар ки лозим аст
Комилтарин намӯна ӣӣ аз тираи ахтарӣ !
Сӯии кадоми хок , тавонам паноҳи барад ?
Пушти кадоми санг , тавон гашти сингарӣ ?
Ин ҳукм дод кист ки ҷамъӣ ҳаме кунанд !
Бар дӯсти пушт , ҷониби душмани муҷовирӣ !
Ин ҳукми зӯри зодаи шӯр мударрис аст
Он ба ки беш аз ин , нанамояд мушовирӣ
Ин унсури касифи лаҷуҷи сиёҳи фикр
Ин мўзии мударриси илми музавварӣ
Чиркин ъамома , васлаи қабо , пораи шаби кулоҳ
Уштури қавора , хираи нигаҳ , чеҳраи қанбарӣ
Попуши пора , васлаи қабо , жандаи перҳан
Он ҳайкали тамоми айёр аз ҷлнбрӣ
Бар мо шудаст ин пази музҳики зимомдор
Ин қоиди ъабо ба сари холаи чодар
Бингар чҳо кашидам аз ӯ ман ки ботинаш
Сад бор бадтараст аз ин вазъи зоҳирӣ
Атрофи ваии гирифтаи гуруҳе барои дахл
Чунон ки дар парастиши гӯсолаи сомрӣ
Пас латмаҳо ки оқибати Эрон замин хӯрд
Зини марди ҳилаи рӯбаҳӣу кӣнаи уштурӣ
Маълум нест баҳр чаҳ карда мусофират ?
Баҳри ватани набӯда , қисм бар муҳоҷирӣ !
Танҳо на ӯ хароб , бурун омад аз миён
Ва онон ки кардаанд дар ин роҳи раҳбарӣ !
Доданд ҳар як аз дгарии беҳтари имтиҳон
Дар аҷнабии парастӣу бегонаи парварӣ !
Сандӯқҳои лираи ҷилав , дӯши астарон
Вондри ақаби муҳоҷиру ансори чрчрӣ
Дунболи борҳои зар , аз бас давида анд
Омухтанд хуб , ҳамаи расми шотирӣ !
Дарвеши вори рӯ ба биёбон ниҳода анд
Қавмӣ барои касби мақоми тавонгарӣ
Зини қавми пӯлакӣ , ҳунар ҷанг менахоҳ !
Ҳаргизи мҷуи зи ҷинси мؤнси музаккарӣ ?
Як ҷанг кардаанд ки шуд рӯи сифед аз он
Ҷангӣ ки кардаанд , яҳудони хайбарӣ
Ду рӯзи ҷанг буд ва ду сол раҷъат аст
Ин бади ман ончӣ дидам аз эшон Баҳодурӣ !
Он ҷанги ҳам на баҳри ватани бад на баҳри дайн
ё ҷанги баҳри зари баду бади ҷанги заргарӣ
Он қадр мо бадем ки ин рӯзи бад кам аст
Баҳри ҷазоӣ мо барис , эй рӯзи бадтарӣ ! !
эй осмони бабор дар ин мамлакати балоӣ
Ин қавмро заволи даҳ , эй чархи чанбарӣ !
Оҳи маро наменигарӣ , кӯрӣ эй сипеҳр !
Нафрини ман наме шинавӣ , эй фалаки карӣ !
Ин ҳам нагуфта менагузорам ки байни мо
Бошад басии касон , ҳам аз ин айбҳо барӣ
Онҳо ҳама муҳоҷир поканду софи қалб
Виҷдони ҷумлаи поктар , аз пайкари парӣ
Лекини ҳама канора намӯда зи корҳо
Вази дами ҳамаи гирифтау маъюсу қрқрӣ
Зинҳо чу бигузарӣ , ҳама онон намӯда анд
Баҳри зари ин муҳоҷират ва ин мусофирӣ !
« ёқӯб » номи Сайиди расвои бадсигол
Он кас ки ман надидаам , одам ба он харӣ ?
Як мушт лира дорад ва бар каф гирифта аст
Бо он қиёфау пази манҳуси шндрӣ
Гуяд ки мункири амал кимиё куҷост ?
Инак муҳоҷирӣ , амали кимиёгарӣ !
Инаст он ки баҳр мударрис кунад мудом
Дар гоҳу нобгоҳ , ҳамеи пои минбарӣ
Аблаҳи манам ки сарф , паии Лайлии ватан
Рӯ кардаам ба дашт чу маҷнӯни омирӣ
Ҳар ончӣ мерасад ба ман аз зуд боварӣаст
Бас ранҷҳо кашидам , азин зуди боварӣ !
Як аблаҳии дигари ин ; кини гуҳи хатар
Фикр наҷот нестам аз фарти дилхурӣ
Мадҳ « низоми слтнаҳ » фармондиҳи қуво
Албата беҳтараст зи афсурдаи хотирӣ
Таърих агарчӣ зини амали орад ба ман шикаст
Хонд марои мадеҳаи сарои ҳамчуи анварӣ
Лекин ба як ҷавон чу ман соҳиби орзӯ
Чун гуфта шуд ки дар хатар аз ҳар сӯи андарӣ
Аз тарси ҷони хеш , ба фармондиҳи қуво
Ночор гуяд , ин суханони дарии варӣ :
эй мазҳари камолу мақомоти санҷарӣ
эй маркази сифоту хаёлоти нодарӣ !
Гарчи зафар наёфтӣ аммо мазҳар аст
Дар ҷабҳаи маин ту , нури Музаффарӣ
Эрон намеравад дар каф , ин малик ҷуста аст
Аз чанги фитнаҳои муғулу Сикандарӣ
Ҷанги ин замона , ҳамчу қимораст ғами мадор
Ҳар чанд бохтии ту , дар охири ҳамеи барӣ
Хуршед то ғуруб нагардад , саҳари чунон
Созад ҷаҳони мусаххар , аз анвори ахгарӣ
Ҷонои ту ҳам фарози сипеҳрӣ ба малики мо
Яъне ту низ ҳамсари хуршеди ховарӣ
Имрӯз агар ғуруб кунӣ аз ватан чаҳ ғам ?
Фардо кунӣ тулӯъ ва ба чангаши дароварӣ
Чашми ватан ба рӯй ту , равшан буд кунун
Хуршеди моӣӣ , ар чаҳ зи хуршеди бартарӣ
Рӯзи ватан ба мо , пас аз ин рӯзи шаб буд
Зон чун гузар кунӣ ту ки хуршеди анварӣ
Ман хомшми ту хеш биандеш , ин накӯаст
Ингуна мардумӣ бигзорӣ ва бигузарӣ ?
Гарчи ҷасоратаст вале арз мекунам :
Ҳайфаст аз тўӣӣ ки з ёрон шудӣ барӣ
Ҳар як ба як тариқи зи сар боз карда Эй
Ин нест лоиқи ту ки бар ҳар сари афсарӣ
Сар бӯдае ҳамеша , бар ин ҳайат ва кунун
Бояд ки срнпичӣ аз ойини сарварӣ
Ту чун сиррӣу ҳайати мо чун тан тавонад
эй сари куҷо рӯй ? ки тани худ наме барӣ ?
Борӣ дар ин миёнаи яке ман зи хизматат
Гар мурдае раҳо нанамоям муҷовирӣ
Зини қиссаи ҳоли хеш ба даргоҳи ҳазратат
Хотирнишон ҳаме кунаму ёдоварӣ
Дар киштӣ эй нишонд , яке турфаи нохудоӣ
Бо худ кабӯтарии зи паии неки манзарӣ
Киштӣ чу шуд ба маркази дарё , шурӯи гашт
Тӯфон ва нохудоӣ шуд аз тарси лангарӣ
Вонгоаҳ хира шуд ба кабӯтар ки боядат
Баҳри наҷоти хеши зи киштии буруни барӣ
Бечора дар замон , ба ҳаво шуд валек дид
Обаст мавҷи тира , з ҳар сӯ ки бенгарӣ
Дид ӯ ба ҳеҷ гӯна , ба соҳил наме расад
Не аз раҳ паридану не бо шиноварӣ
Баргашт аз ҳаво ва ба киштӣ нишаст ва гуфт
Бо нохудои ин сухан аз рӯй музтарӣ :
Аз соҳили ончунон ки биоварада ӣӣ маро
Боист то ба соҳили дигари марои барӣ
Ман он кабӯтарам , ҳилла дар баҳри ҳавлнок
эй нохудо кунун , ба худоем чаҳ биспурӣ ?
Ман бар фарози дӯши ту , бории гарони ним
Он ба маро чу мардуми дигар на бенгарӣ
Ман ҳам ба ҳар куҷо ки худат май рӯй бабр
Хоҳӣ напечӣ ар сар аз ойини раҳбарӣ
Беҳуда нест гуфтам , агар бар ту нохудоӣ
Бе худ набӯд баҳр ту кардам кабӯтарӣ
Яъне биё аз оинаи хотирами бабр
Бо дасти лутф , гирду ғубории мукаддарӣ
Холиқ намӯда ёварят то ту ҳам ба халқ
Дар вақти худ , дареғи надории зи ёварӣ
Бишинав зи ман ки нек ту хоҳам , манеҳ зи даст
Ойини бандаи дорӣу дастури сарварӣ
ӣнҳам бидон ки ин суханони баҳр ришва нест
Дар ҳақ ман мабод ки ин занни бади барӣ ?
« Қоонӣ »ам на ман ки захми хомаи баҳри оз
Неи чомаи соз , баҳри дирами ҳамчуи унсурӣ
Ҳошои гумони мадор ки ман кардаам шиор
Лошаи хурии тариқатам , аз роҳи шоирӣ
Ҳар чанд лошаи хури ним , аммо муҳоҷирам
Сад бори лоша ба , зи ҳуқуқи муҳоҷирӣ !
Он ба ки ҳарфи охири худро бигӯямат
Шояд асар кунад ба ту ин ҳарфи охирӣ :
Ман тозаи шоирам , сухани аинсон сурӯда ам
Вой ар ки куҳна кор шавам дар суханварӣ ?
Ҳайфаст ин қареҳаи зебои биўФтд
Дар чанги рӯзгори сиёҳи слндрӣ !
Шояд ҳамин қареҳа , дар оянда оварад
Алвоҳ ба з гуфта саъдӣу анварӣ
( ишқӣ ) ту хеш , ҳамсари дигар касон макун
Не дигарон кунанд , ҳаме бо ту ҳамсарӣ