Омёни шеъри ту бо шукр , баробар ме кунанд

Орифони зини ваҳми ботил , хок бар сар ме кунанд

Коргоҳ қанд набӯд , он даҳони коиди бурун

Ҳар сухан , ташбеҳи он бар қанд ва шукр ме кунанд

Коргоҳи қанд аз як дараш , қанд ар ме баранд

Аз дар дигари чуғундар , бориш андар ме кунанд

Аз даҳонат ҳар сухан коед бурун , чун шукр аст

Пас яқини риндон , ба мотҳтт чуғундар ме кунанд

эй сабо баргир риши муддаӣу гӯи зи ман

Ънқрибои риндҳо , чархи ту чанбар ме кунанд

Ҳеҷ май доне тараф гардӣдае бо мардумӣ

Кати чуғундари рехта , ҳар чиз бадтар мекунанд ! !

. . .

. . .

эй худои ин халқ , атри машкро бенанду боз

Бо гули афюни димоғи худ муаттар ме кунанд

Таъми шукри табъ « ишқӣ »ро ниҳоданду ҳама

Бар алафҳои биёбон , ҳамла чун хар мекунанд !

Халқро пайғамбарии Нӯҳ , бовар нест ! лек

Даъвии яздоне аз , гӯсола бовар мекунанд !

Ин вазиронро хиёнат , ирс аз « ҷонўсёр »

Монда , « доро »ро фидои баҳр « Сикандар » мекунанд ! !