Бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим

Рӯҳу ишқ ҳар ду дар як замон мавҷӯд шуданд ва аз мкўн дар зуҳӯр омаданд , рӯҳро бар ишқи омезишӣ падед омаду ишқро бо рӯҳи оўизшӣ зоҳир шуд , чун рӯҳи бхосит дар ишқ овехт ишқ аз латофат бадв омехт , бқўти он овезашу омезиши миёни эшон иттиҳод падед омад , надонам ки ишқ сифат шуду рӯҳи зот ё ишқ зот шуду рӯҳи сифат , ҳосил ҳар ду яке шуданд . Чун тобиши ҷамоли маъшӯқ аз аввали дили раббонӣ падед омад ишқ бо рӯҳ дар гуфт ва шунид омад чун яке ббод нисбат дошту дайгарии ботш , боди оташ барме афрӯхту оташи мрўро май сӯхт , ҳосили оташ ғолиб шуду ҳаво мағлуб бимонаду ояи лотбқии влотзр бар вуҷӯд хонд . Ишқи ғолиб шуда чун бпртўи анвор маъшӯқ расед мағлуб шуд бад-ӣн сабаб натавон донист ки ишқ бо ошиқи сохтатар аз он буд ки бо маъшӯқ зеро ки ишқ бар ошиқ амираст аммо дар қабзаи иқтидори маъшӯқ асираст .