Ошиқро ончӣ бибояд дар ишқ биёбад ва ончӣ набояд лозима ӯ буду зиҳии дарди бидрмону зиҳии ранҷ бепоён эй азизи ошиқро растан аз дарди ишқи ҷуз баъдам набӯд ва дар адам бар ӯ бастау ҷон ӯ бзхми вуҷӯди хаста чун вуҷӯди ошиқи гуноҳи кабӣра ӯ буд дар ишқ ӯро тораки он бӯдани беҳтару даст аз он доштани хуштар :

Лъмрӣ агар ӯро он гуноҳ набӯдӣ ки аз ҳизи адами қадам дар соҳати вуҷӯд ниҳодааст ин дард бедармонро ва ин меҳнат бепоёнро бо ӯ чаҳ кор будӣ осӯда буд дар қайди ҳоўиаҳи адам чун худро дар оина қадам бидид шӯрида шуд аз ҳоўиаҳи адами қавмиро бадар оварад ва худро бар эшон арза кард то бар уҳам чуов брхўд ошиқ шуданд пас бҳҷоби иззати мҳтҷби гашт ва эшонро дар дарди абадӣу меҳнати сармадии бгзошти аҷаби рамзист то набуданди ин буд иҳбҳм ва нестро ҳаст кардани сабаб ҳаминаст то эшонро дар олам худ меёфт аз ғайрати бўсоитшон берун мекард ва чун ҳусӯлашон дар олам дигар шуд дар либоси қурбати чашму гӯш аз эшон баста то ӯро бахуд набенанд ва аз ӯ чизе бахуд нашунаванд ва ин аз камол ғайратасту меҳри қаҳр бар басару самъ эшон ниҳоданаст ва инро бавоситаи дониш фаҳм натавон кард .