Раво буд ки лутфи маъшӯқи парда аз пеши назар ошиқ бардорад то нури чашмашро бқўти нури ҷамоли худ аз ҳадақа ӯ бирабоед ва ин охири захмӣ буд ки бар ҳадафи дида ӯ андозад оҳ ва ҳазор оҳ агар ҷамолаш дар хаёл ояд ва бимонад мондани хаёл бо ошиқи марҳами он захм буд ва ин рамзӣ латифаст :