эй омада дар гулшани ҷони нахли ту воҳид

Исботи дуе бар алифи қад ту зояд

Онӣ ки паии равшании кори ду олам

Шуд нури ту аз машриқу мағриби мутасоъид

Рӯй ту буд дар назари банда ӣ муъмин

Чун ҷилва ӣ маъбуд дар ойӣна ӣ обид

Доранд муҳибони ту чун ақди лолӣ

Аз шоибаҳ ӣ гирди риё , поки ақоид

Ҳар гавҳари мақсӯд ки дар пардаи ниҳон буд

Бар лавҳи замири ту якояк шудаи ворид

Ҷое ки қалами номи ту бар лавҳ нависад

Онҷо чаҳ намояди рақами калаки Уторид ?

Султони саропарда ӣ иззат ки зи исмат

Аз ҳар чаҳ буд ғайри худо омада зояд

Хуршедӣ ва дар матлаъи анвори имомат

Осор буд исмати зоти ту шавоҳид

Тасбеҳи ту озод кунад дар сафи тоъат

Аз доми ҳўии мурғи дили рокъу соҷд

Аз нур ту шуд машриқи анвори саодат

Дар субҳи азали гӯша ӣ миҳроби масоҷид

Сайри ту буд дар чамани олами алавӣ

Шарҳи шаби миъроҷи бад-ӣни воқеаи шоҳид

Бенур вилоят набӯд шамъи набувват

Ҳам қавл расӯласт дарин нуктаи муаййид

Дар оина ӣ нури худои нақш дуе нест

Ҳайҳот ки шуд дида ӣ аҳвали мтрдд

Гар партави хуршед ба сад оинаи тобад

Як айн буд дар назар дид муваҳҳид

Дар дида ӣ ғайри ту хаёл ту нагунҷад

Яъне ки бурунаст азин пардаи зўоид

Дар як назар аз зарраи бхўршиди баради роҳ

Онро ки шавад ҷазбаи меҳри ту мусоид

Исои нафасон бар сар хон анои амлҳ

Аз чошнии нутқ ту гиранд фавойид

Дар нияти корӣ ки ризоӣ ту набошад

Гар ақд намозаст буд нияти фосид

Дар гардани ҷон ҳиҷла нишинон сухан ро

Аз силсила ӣ гавҳари васфи ту қлоид

То чанд буд партави хуршеди вилоят

Дар пардаи ниҳон аз ҳасади дида ӣ ҳосид

Шуд вақт ки хуршед аноят бадарахшад

Аз авҷи яқини кӯрии ин ҷамъи муқаллид

Онрўз буд аввали наврӯзи ҳидоят

Кин боғи куҳанро шавад амри ту муҷаддад

Бо сӯзи дилу дида ӣ хўнбор , фиғонӣ

Шуд дар талаби гавҳари васфи ту муҷоҳид

То аҳли сафо дар талаби гавҳари бениш

Оранди баҷо дар ҳурмати шарти қавоид

Гирди қидмати серума ӣ арбоби яқини бод

Кин гавҳари мақсӯд буд асли мақосид