эй рухи фархундаи ?ути хуршеди айвони ҷамол
Қомати нӯронӣати шамъи шабистони хаёл
Ҳудҳуди фархундаи фоли тарафи бомати Ҷабраил
Булбули дстонсрои боғи исломати балол
Гоҳи эъҷози калом аз лафзи гавҳари бори хеш
Дода ӣӣ садраи фасеҳони арабро гӯшмол
Нутқи анфоси рўонбхши ту дар лафзи ҳадис
Аз сафо чун гавҳари рухшанда дар оби зулол
Шуд мусалсали гавҳари арвоҳ дар баҳри қадам
Шоҳбози арши парвози ту чун ифшоанд бол
Хостӣ аз ҷавҳари хоки қудумати зарра ӣӣ
Калак суратгар наҳодӣ бар рухи хуршеди хол
Кӣ абади ободи гаштӣ гар набӯдӣ дар азал
Офаринишро ба хоки остонати иттисол
Буд дар лавҳи азали одами муҷаррад чун алиф
Мунзам аз номи Муҳамади гашт бовай мему дол
Инки май ҷуст аз худои тӯфон ба оби дидаи Нӯҳ
Хост то бинишонад аз пеши раҳатгар дарҳол
Нури бичўн буд мроти дилат зонрў нашуд
Ҷузи ту касро дар даруни хилвати ҷонони маҷол
Лн тароне шуд ҷавоби Мӯсои умрони зи тавр
Бар ту худ зоҳир шуд анвори муқаддас бе савол
Икнзри нур таҷаллӣ дид ва бихўд шуд кулем
Рӯзу шаби дории ту онро дар назар бе инфеъол
То сар хон набувватро влинъмти шӯй
Шуд халил аз интизори мақдамат ҳамчун хилол
Буии хилқат гар набӯдӣ шомили ҳоли русул
Кӣ слимонро ба фармон омадӣ боди шимол
Аз ҳаҷари мурғ мурассаъ шуд ба фармонати аён
Ҷони нисори мақдамат эй тоири фархундаи фол
Партави меҳри азал каз ҳасани Юсуф ҷилва дошт
Аз ма рӯй ту зоҳири гашт бар ваҷҳи камол
Гулшани ҷонро сабаби нахли длороӣ ту шуд
Брдмди ореи ҳазорон шохи гул аз як ниҳол
Фақрат аз таскини мискинони уммат буду бас
Варна кӣ бошад набувватро зиён аз малику мол
Маи асири доми меҳри тести з онру ме кашад
Ҳар сари моҳаши фалак дар тавқи симини ҳилол
Файзи омат гар набӯдӣ зоди роҳи охират
Одами хокӣ чаҳ кардӣ чора ӣ муштии аёл
Мураккаби азми турои сонеъи зи фазл хеш дод
Тани зи ҷавҳари срз дар вази риштаҳои ҳури ёл
Раҳмати оми ту бо шоҳ ва гадо бошад яке
Оби софиро чаҳ ғам аз коса ӣ зар ё суфол
Дар суҷуд уфтанд халқи олимӣ бе ихтиёр
Шуъла ӣ шамъи рахт ҳар ҷо ки ёбад иштиол
Ҳар хаёли бад ки дар дил доштанд аҳли нифоқ
Ҷумларо эҳсон иваз кардӣ зиҳии ҳасани хисол
Нури ибн ъам ту набӯд ҷудо аз нури ту
Дар миёни икдлони расм дуе бошад маҳол
Сар назд зини ҳафт парда бар мисоли панҷ фарқ
Панҷ гавҳар дар баҳоу қадар , бешабаҳу мисол
Дар қабои сабз , яктои сарви озоди ҳасан
Шамъи сабзӣ буд равшан дар сробстони ол
Дар либоси арғавонӣ , нахли гулранги ҳусайн
Рост чун шохи гулӣ дар бӯстони эътидол
Зинату зеби риёзи шаръи зини алъобдин
Он баҳор бе хазони он офтоб бе завол
Шамъи миҳроби имомати боқир , он каз илму дайн
Аз сари саҷҷода ӣ тоъат нарафтӣ моҳу сол
Ҳифзи ҷаъфар гар шавад пайванди таркиби замон
То абади сари ришта ӣ ҳастӣ наёбади инфисол
Баҳри ирфони Мӯсои козим ки аз айни вараъ
Гавҳари афшон буд чашмаши доим аз фикри мол
Қибла ӣ ҳаштуми ғариби Тӯс каз бедоду ҷавр
Шарбати заҳр мухолиф хӯрд бе тағйири ҳол
Ҳар писари кӯ аз дилу ҷони пурвирди меҳри тақӣ
Ҳамчуи шери модараши нони падари бодои ҳалол
Моҳи айвони вилояти шоҳи равшандили нақӣ
Онкии меҳраш дар дил ҳар зарра дорад иттисол
Шаҳсавори лашкари дайни аскарии он каз шиква
Зери наъли тавсан ӯ тўтё гардад ҷибол
Ҳазрати хатми вилояти Меҳдии соҳиби замон
Онкӣ зу шуд садри ховари рашки айвони ҷалол
ё ҳабиби аллоҳи баҳақи меҳри ин равшандилон
Каз дуои рӯзи ҷазо халқӣ Раҳонанд аз вабол
Аз камолу раҳмату эҳсон , ман дармонда ро
Дастгирӣ кун ки ҳастам ғарқа ӣ баҳри залол
Сар ба зону мондаам умрӣ ба фикри наъти ту
Қомат хам гаштаам инак бад-ӣни маънисти дол
Як рақам аз баҳр авсофат наёрад дар қалам
Гар фиғонӣ то абади назми сухани бандади хаёл
То зананд аз ғояти ҳиммати ббоми қасри дайн
Панҷ навбати аҳли дайн бар кӯси истиғнои дўол
Гӯши ҷони дӯстонати бод бар наъту дуруд
Ҷисми бадхоҳу мухолиф аз фиғон ва нола на?ил