Зиҳии ҳаёти абад аз лабати ҳаволаи мо

Дамии висоли ту умри ҳазорсолаи мо

Зоби дидаи баради сайли хонаи мардум

Расӯли ашк чу пеш оварад рисолаи мо

Чу бо ту зории аҳбоб дрнмӣ гирад

Чаҳ суд аз онкӣ ҷаҳон гирад оҳу нолаи мо

Дамӣ ки бар сар хон висол меҳмонем

Фалаки зи рашк ба талхӣ диҳад нўолаҳи мо

Давои чеҳраи зард аз табиби пурсидам

Ба ишва гуфт ки як ҷуръа аз пиёлаи мо

Чу гуфтамаш чаҳ гуласт инки ҳеҷ хораш нест

Шукуфтаи гашт ки рухсори ҳамчуи лолаи мо

Дареғу дарди фиғонӣ ки аз Наими висол

Нўолаҳи ҷигар хаста шуд ҳаволаи мо