Шаб набошад ки фироқи ту дилам хӯн накунад
Ворзўии ту марои ранҷи дил афзӯн накунад
Ҳеҷ рӯзӣ набӯд кондаҳи шавқи ту маро
Дил чу оташкадау дида чу Ҷайҳун накунад
Мижа бар ҳам назанад дидаи ман ҳеҷ шабӣ
То ба хӯни хоки сари кӯии ту маъҷун накунад
Ҳар куҷои ишқи ману ҳасани туро васф кунанд
Ҳеҷ оқили сифати Лайлӣ ва маҷнӯн накунад
Сояи зулфи ту чун фари ҳамист ба фол
Аз чаҳ фоли ман длхстаҳ ҳумоюн накунад
Зулф чун мори ту осеб диҳад лаъли ту ро
Гар бар ӯ наргиси ҷодӯии ту афсун накунад
Гарчи лаълат ба вафои ваъда басӣ дод маро
Накунад ваъдаи вафо то ҷигарам хӯн накунад
Чашми шӯхат ба ҷафои кишти маро , пас лаби ту
Кӣ кунад дрҳқи ман саъйгар акнӯн накунад
Гарчи дар доираи ишқи ту ҷон дар хатар аст
( фалакӣ )ро каси азин доира берун накунад
На хато гуфтам ҷон бар хатар онрост ки ӯ
Хизмати шоҳ ( манӯчеҳр ) Фаридун накунад
Хусрави ширвони хоқони бузурги онкии хирад
Пеши қадараши сифати рифъат гардун накунад
Хусравӣ кӯ накунад қасди диёрӣ ки ба теғ
Хокаш аз хӯни холов чу тбрхўн накунад
Сад як ончӣ кунад ҳайбат ӯ бо тани хасм
Бо гулистон ба зимистони ма конӯн накунад
Шаҳи Фаридун ки ба фари кори ҷаҳони сохт чунон
Ҷузи манӯчеҳри Фаридун ба Фаридун накунад
Теғ ӯ хок чу дарё кунад аз хӯни аду
Ҷузи чунин шаҳ ба чунон теғ шабихун накунад
Худ куҷо рӯй наад шоҳи гуҳи кин ки ба сам
Кӯҳкани бора ӯ кӯҳ чу ҳомӯн накунад
Каф ӯ бас накунад бахшиш то маркази хок
Аз хзоӣн ба атои пари зар мхзўн накунад
Мушкилии ҳали бикунади хотир ӯ гоҳи суол
Ки агар ҷони бикунад ва ҳам Флотўн накунад
Мояи ҷон чу тавон ёфтан аз хизмат ӯ
Марди фарзона ба ҷони хизмат ӯ чун накунад
ӯ кунад кори ҷаҳони рост на гардун ки ҳар онч
Теғи султони бикунади хома гардун накунад
эй фалак қадре каз садри фалаки меҳри мунир
Дили худ ҷуз ба кафи меҳри ту марҳӯн накунад
Малик сокин нашавад то фалак аз рӯй хитоб
Хутбаи номи ту дар хитта маскӯн накунад
Хасм хоҳад ки чу ту рост кунад малик валек
Ақли ҷуз сухра бидон мудаббир малъун накунад
КФки собӯн чу туф хур накунад ҷомаи сифед
Косри қурсаи хури қурса собӯн накунад
Ҳеҷ сар бо кафи пои ту муқобил нашавад
Ки варо бо фалаки иқболи ту мақрун накунад
Ҳар ки кини ту қарини дил ӯ шуд нараҳад
То қирони фалакаши ҳамсар қорун накунад
На ба бадарӣ бирасад ҳар ки ҳилоли тани хеш
Пеши болои алиф ар ту чун навен накунад
Хокрогар зи паии ъз вуҷӯдат набӯд
Фалак аз қӯти худ маҳмил мсҳўн накунад
Ҳотами тоӣӣ агар зинда шавад нақди карам
Ҷуз ба мизони дилу раъии ту мавзун накунад
Гар набошад з барои шарафи исои кас
Пӯшиши сами хар аз атлас ва аксўн накунад
Ҷузи ту каси дасту дили мо ба сахо ва ба сухан
Пари зари конӣу пари гавҳар макнун накунад
Банда бар ҷону дил ва бар хираду хотири хеш
Ҷузи санои дилу бозуии ту қорун накунад
Сари назми сухан ар на паии мадҳи ту буд
Дар замири дили худ мзмр ва мазмун накунад
Хсрўо рӯза шуду иди тараб рӯй намӯд
Оқили имрӯзи талаби ҷуз мегулгун накунад
Бар ҳамаи халқи ҷаҳони дидаи моҳи шаби ид
Ҷуз ба фари ту фалаки фаррух ва маймун накунад
Одат ид чунонаст ки хуррам нашавад
То баъӣдии дили хасмони ту маҳзун накунад
Гар хӯрд шаҳду шукри хасми ту алҳақ ки варо
Дар тани алои асари ҳанзал ва афюн накунад
То зи бахти бади вози ахтари вожўн ба мадор
Фоли каси гардиши афлок ҳумоюн накунад
Боди чўнонкаҳи фалаки ҳосиду бадхоҳи ту ро
Баҳраи ҷузи бахти баду ахтар вожўн накунад