Он биўФо чаҳ шуд ки назари сӯй мо кунад

Ваъда кунад вафо ва ба ваъда вафо кунад

Онкови зи ҷаври мғбчгон дар шикоят аст

Бояд ба пери дайри Муғон илтиҷо кунад

Шухӣ ки илтифот ба сӯй шаҳон накард

Бо ман ки масту ринд ва гадоем куҷо кунад

Соқӣ ки баъди умрӣ агар дорадам шароб

Ман ногирифтаи ҷоми вай аз каф раҳо кунад

Ҳар ч оядат ба пеш чу бе ихтиёри тест

Дарвеш бо ки шикваи з чун ва чаро кунад

Ушшоқро зи баҳри дили хеш раҳм кард

Шояд бад-ӣни ғариби зи баҳр худо кунад

Май даҳ ки ҷурми мо ба ду сад зорӣу ниёз

Зон зуҳд ки ба шайх ба аҷаб ва риё кунад

Рӯҳами бкўӣ дӯст шуд ва несташ алоҷ

Мурғӣ ки сӯии гулшани аслӣ ҳаво кунад

Фонӣ ки хости малики бақо фатҳ гардадаш

Набӯд аҷаб ки майл ба дашт фано кунад