Зулфи мишкӣни ту зон оризи тобанда чу моҳ
Ба сари чоҳи занхдон ту ояд гуҳи гоҳ
Аз паии он ки яке бастаи бадв руста шавад
Гирд мегардад ва дар чоҳ кунад жарфи нигоҳ
Андари он чоҳи шабу рӯзи гирифтору асир
Дили ман монда ва он хол , дўно карда гуноҳ
Зулфи ту дӯш ба чоҳ омад ва он холи сияҳ
Андар овехт ба ду даст дар он зулфи сиёҳ
Азбн чаҳ ба замонӣ ба сар чоҳ расед
Дил ман монад ба чоҳи андар бо ҳасрату оҳ
Холи бечора аз он чоҳ бидон зулф бараст
Бинии он зулф ки холӣ барраанд аз чоҳ
Дили ман низ бидон зулф чаро даст назд
Магар аз омадани зулфи набӯдаи сети огоҳ
Андари он чоҳи дилам зинда бидон холк буд
Варна то акнӯн будӣ шуда даҳ бораи табоҳ
Чашм дорам ки нагардад табаи он дил ки бар ӯ
Ҳрзҳо бошад овехта аз мадҳати шоҳ
Мадҳати шоҳи замини Юсуфи бен Носири дайн
Он худованди нигину камару тоҷу кулоҳ
Онкӣ ҳар ҷой ки аз шокир ӯ ёд кунӣ
Но талаб карда яке пеш ту ояд панҷоҳ
Хоста наниҳаду нохоста бисёр диҳад
Аз ниҳодаи падар ва дода дорандаи илоҳ
Бар ӯ сӯрати бастаи сети ҳмонокаҳи магар
Маликони хоста хеш надоранд нигоҳ
Маликон мол ситонанду малики моли даҳ сет
Маликон хоста афзойанд , ӯ хостаи коҳ
Ҷӯад ӯ карду ато додани пайваста ӯ
Дасти дарвешӣ аз домани зоири кӯтоҳ
эй ба бустони атоӣ ту чареда ҳамаи кас
Зоирон карда ба дарёии сахои ту шиноа
Ба шарафи тоҷи мулӯкӣ ба сахои фахри мулӯк
Ба лақо рӯй сипоҳӣ ба ҳунари пушти сипоҳ
Ҳар ки бар гоҳ туро бинад дар дил гуяд
Ҳаст гоҳ аз дар ин мейр , чу мейр аз даргоҳ
Рӯзи сайд ту бипурсандгар аз шер , мисл
Ки чаҳ хонанд туро ? гуяд : акнӯн рӯбоҳ
Бо тавоноӣу қӯти бҳросиди ҳаме
Пел аз он шер ки киштӣ ба лаб равад биёа
Карагӣ оварадӣ аз он бешаи мункир ба каманд
Ки азуи пели ниҳони гашти ҳамеи зери гиёҳ
эй сёўхш ба дидор , ба рӯм аз паии фол
Сӯрат рӯй ту бофанд ҳаме бар дебоа
Кист он кеҳтар каз хизмати ту сабр кунад
Ки ба коми дили ман бод ва ба коми дилхоҳ
Рӯзи манҳус ба дидори ту фархунда шавад
Хунаки онкас ки туро бинад ҳар рӯзи пагоҳ
Аз блорсту з ғам расту з дарвешӣ раст
Ҳар ки андари кнФи дарга ту ёфт паноҳ
Ман зи даргоҳи ту эй шоҳ маӣ будам давр
Мрмрои бории як сол намӯд он як моҳ
Аз фаровони шарари ғам ки маро дар дил буд
Гуфтӣ андари дили ман сохтаанд оташгоҳ
Шоирӣ гуфт маро чун ту бар кас нашӯй ?
Шоирон мардум гиранд ҳамеи андари роҳ
Андари ин давлати Мансури з ҳаргуна касаст
Шеърашони гӯйу зи эшон слту халъати хоҳ
Гуфтам эшон чу ситораанду малики Юсуфи моҳ
Ман ситора нашиносам ки ҳамеи байнами моҳ
Ман ки маърӯфи шдстм ба парастидан ӯ
Ба парастидан ҳаркас накунам пушти дўтоаҳ
Андари ин хизмати ҷоҳисти марои сахти ариз
Ман ба дебо ва ба динори бнФрўшми ҷоҳ
То чўкрдор сутӯда набӯд сирати зишт
То чу подошн некӯ набӯд бодоФроаҳ
Подшо бош врх аз шодӣ монандаи гул
Рухи бадхоҳу бидонадяши ту монандаи коҳ