Зиҳии фасеҳи забонӣ ки табъи нири ту
Фурӯғи панҷаи хуршеди фазлро неруаст
Аз он ба хусрави сонии мухотабӣ ки мудом
Дили ту оинаи тӯтӣон ширин гӯаст
Макаши зи чархи мқўс ба зўрмндии ди сет
Камони сусти мададкор қӯт бозуаст
Саманди рои турои меҳр нур пешонӣаст
Наҷиби қадари турои моҳ коса зонуаст
Бар осмони сахои ҳиммати баланди туро
Туранҷи нири аъзам ба ҷой дастанбуаст
Магари риёзи амли нави баҳори давлати тест
Ки офтоби қиёмати дарав гул худруаст
Ҳамеша дар хами абрӯии шоҳидони дороӣ
Аз он камони ту пайваста чун хам абрӯаст
Дар он чаман ки сабои оҳи субҳи хизонст
Гули чароғи турои накҳати гул шаб бӯаст
Баҳори ънбрсоро кам аз хазон ҳиност
Дар он чаман ки баҳор аз хати ту ғолия бӯаст
Кашида сӯратии имрӯзи Монии қаламат
Ки беҳтарини рақам корхона минӯаст
Замини қитъаи ту қитъае буд зи биҳишт
Дарави маъонии печида печиш гесуаст
Натоиҷи қаламат то ба маҷлис омада анд
Мадори ҳарф бар он шоҳидон силсила мӯаст
Ба посдории номӯси хусравони суханат
Сарири салтанати ҳасанро маин бонӯаст
зи шамъ ҷавҳар фардаст дӯдаи қаламат
Хатост ин ки мураккаби зи самғ ё мозўст
Қадӣ ки ҷилваи гуҳи базм дӯстонат нест
Чу нахли хушки сазовор оташ ҳиндӯаст
зи баҳри назми ту ҳар ҷолибӣ аст серобаст
Ҳамин лаби қадаҳи имрӯзи ташна лаб ҷӯаст
Дилами зи хуии ту нозук тараст пиндорӣ
Ки ин ду барги гул аз нави баҳори як бар зуаст
Ба ин гумон ки ба нозуки дилони сиррии дорӣ
Ҳамеша захми дили ғунча мустаъид руфӯаст
Дарин ду рӯз ҳамоно шунидае ки маро
Дар оби дидаи ғубории зи гирди он сркўст
зи раҳгузори ту бар хотирам ғуборӣ нест
Вале малулами азин душманони суҳбати дӯст
Ҳама чу наргису гули хираи чашму шохчаҳи банд
Вале зи сангдилии рӯишон чу оҳан ва рӯаст
Ниҳон чигуна тавон дошт аз ту розӣ ро
Ки ҳамзабони лаби дӯстон душман хуаст
Касе ба ҳиммати ман нисбат таманно дод
Ки пасти фитратии осмони з ҳиммат ӯст
Ба рангу буии фиребами зи ҳуши барад ва нагуфт
Ки он гул аз чаҳ ниҳоли он меазкдом сабуаст
Марои бғир худо нест хоҳиш аз дгарӣ
Раҷо бадаст зи мардон агар чаҳ як мрҷўст
Ҳазор мартаба бо дӯст гуфтаам ғами хеш
Вале баробар душман нагуфтаам бо дӯст
Маро касе ки азин гуфтугӯ ба ҷӯш оварад
Чу оташами нафас аз баҳр ҷонгдозӣ ӯст
Вале гумон ба касе май барии зи даврии фикр
Казин гумони хатои ҳамчуи машк бе оҳӯаст
Аз он чу шамъи дам аз нур мезанад нафасам
Ки равшанои чашмами зи нур дида ӯст
Дарин ҳикояти азин бештар наме печам
Бадасти печиш беҷо агарчӣ як сар мӯаст
Накардае чу камони пушт бар сафи душман
Ба саҳви тират агар як хато кунад мъФўст
Сухани зи тарзи адаби давр агар шавад бипазир
Димоғи хона заъифаст аз он парешон гӯаст
Хато ба асли хаданги ту ҳар ки нисбат дод
Агар гумон хато ҳаст дар ҷабалат ӯст
Арӯси табъи туро бо вуҷӯди ин ҳамаи ҳасан
Ҳамеша оинаи фикр бар сар зонуаст
Дар он ҳарим ки урёнии сухани айби сет
Бараҳнаи гӯйии ман ҷурми пок чашмӣ ӯст
Чу шаҳди лафзи турои чошнӣ баланд афтод
Сухан чу мағзи зи шодии буруни давид аз пӯст
Дилам чу лолаи зи пайкони обдори параст
Забон чигуна нишонам ба узри хоҳии дӯст
Гузори қофия з омад шуд сухан тангаст
Вале зи маънии рангини дил қалам мамлуаст
Чу ғунча зон нафасам танг мешавад комрўз
Ҷаҳони зи вусъати халқи ту нофа оҳӯаст
Сипеҳри мнзлто беш азин наме гӯям
Ки пеши раҳми ту дарёии раҳмат об вузӯаст
Баробари карамат ҳар чаҳ кардаем бадаст
Ту дар баробари он ҳар чаҳ мекунӣ некӯаст