Соқии биё ва аз мем ошуфта ҳол кун

Мағзами зи трктози тараб поймол кун

зи он офтоби маниши ҷуръа Эй бирез

Дар ҷоми лутфу бадари ғамамро ҳилол кун

Хамёзаҳои меҳр ба як ҷуръа охираст

Бечораро шикастаи суфолӣ хаёл кун

Бо нави баҳори дӯш ба дӯши ой дар чаман

Бар булбулони киришмаи гулро ва бол кун

Дар боғи базми мавсими парвоз ҷом шуд

Бар пайкараши насими шӯ аз мавҷ бол кун

Бар мо ситами кашон ки ҳаромаст офият

Софи нишотро ду се рӯзӣ ҳалол кун

Май баҳри дигарон ҳама дар ҷом ҷам бирез

Чун давр мо расад қадре дар суфол кун

Бар хез то занем салои меҳру моҳ ро

Ховар кунем мағриби бахти сиёҳ ро

зи он май ки чун ба ҷом равад гуяд осмон

Юсуф ба далви меҳри бпимўди чоҳ ро

Гардад зи рашки ғунчаи гули ҷом то кунад

Маҳрӯм аз назора ӯ бодаи хоҳ ро

зи он май ки чун зи шиша ба сайр қадаҳ равад

Гум созад аз нишот ба ҳар гоми роҳ ро

Бихўд ба ним ҷуръа тамошо бияфканад

Сад ҷои зи дида то сари мижгони нигоҳ ро

Он ёдгори кавсари ҳиммат ки поки шаст

Аз табъи каҳрабои тамаъи завқи коҳ ро

Он май кигар ба номаи ҷурмаш рақам кунанд

Ризвони вакил хулд нависад гуноҳ ро

Густох чун киришмау хўшхўӣ чун ҳаё

Орад ба по ӣ бӯси гадои фарқи шоҳ ро

Мисатони кибриёӣ дараш мунфаил шаванд

Рўбнд агар ба боли малики саҷдаи гоҳ ро

Наврӯзи меҳмон шудаи имшаби баҳор ро

Бедор кун зи хоб ба мизроби тор ро

Дай дод офтоби суроғ аз лаби Масеҳ

Дар нохуни ту марҳами ҷони фигор ро

Бе нолаи тугар ҳама гесуӣ дилбараст

Аз рӯй айш давр насозад ғубор ро

Дил мебарад навой ту гӯйӣ наҳуфта анд

Дар пардаҳои сози ту рӯйнигор ро

Хосияти санои ту дар дасти табъи ман

Мизроби сохт хомаи маънинигор ро

Бигушо лаби сурӯд ки фурсат ғанимат аст

Ногуҳ касе хабар накунад рӯзгор ро

Байтии зи нолаи даҳу сайд рӯҳ кун

Омӯз аз киришмаи соқии шикор ро

Айшу нишот бегулу сунбул кудурат аст

Хосса кунун ки малик ҳарӣ рашк ҷинат аст

зи обу ҳавои ин сира маликаст файзи гир

Гар нор эминаст вагар хок таббат аст

Калакам ба саҳви равзаи ризвон рақам задаш

Ин боғро бидон чамани охир чаҳ нисбат аст

Ин дар ба рӯй маъсияту зуҳд баста нест

Ва он дар мқФласту калидаш ибодат аст

Хокаши чунон ба завқ ки чун лолаи гули дарав

Иқлӣмӣ аз қаламрави доғ муҳаббат аст

Дар зулфи шох рӯй арӯсони гул ба дай

Рахшад чу шаби чароғ ки дар кон зулмат аст

Аз баси гулаш ба об назокат сиришта анд

Гӯши гулаши зи нолаи булбул ҷароҳат аст

Хокаши зи пой нақш нагирад чу сатҳи об

Бурҳони ин камоли камол латофат аст

Ин хокдон ба давлат хонаст ин чунин

Худ кимиёии хоки зи эксир давлат аст

эй офтоб соя нишин ҷалоли ту

Давлат намӯда сайди ду олам ба боли ту

Ту зилли подшоҳӣу шаҳ зилл эзадаст

Инак далели мамлакат бе заволи ту

Муҳлат басаст рухсати айёми даҳ ки сӯхт

Дӯзах дар интизори тани бадсиголи ту

Додани зи боди сирвати равғани чароғ ро

Як мӯъҷизаст аз каф дарё навол ту

Шустан ба оби холи сиёҳии з рӯй бахт

Як муваҷҷаҳаст аз лаби кавсари мисоли ту

Наврӯз оядат сар ҳар сол то кунад

Наврӯзи хеш бар рухи фархундаи фоли ту

Ҳиҷобро бигӯ ки диҳандаш чу чархи бор

То ояд ва назора кунад бар ҷамоли ту

То ҳаст рӯзгори турои бахти ёри бод

Бахти турои арӯси зафар дар канори бод

То дар замонаи қоидаи нав баҳор ҳаст

Боғати зи обу ранги баҳори баҳори бод

Он кас ки сояпарвар бахти баланди тест

Бар ту сини мурод чу бахтати савори бод

Ва он кас ки дасти кишти влои адуии тест

Ҳамчун сари адуии ту помоли дори бод

Ҳар нутфае ки дар раҳм офариниш аст

Дар орзӯии хизмати ту бе қарори бод

Ва онгоҳ то расанд ба хизмати якон якон

Арқони қасри давлати ту пойдори бод

Калаки санои тарози фасеҳӣ ба давлатат

То он замон ба мадҳи ту гавҳарнигор бод

Ман кистам зи ҳарза дароён сабки сиррӣ

зи ошӯби зулфи тафриқаи маҷнӯни абтарӣ

зи осеби санги ҳодисаи бишкастаи байза Эй

Дар байзаи шикастаи ҳамеи мурғ бе парӣ

Не қӯт кашӣдан қӯтами зи хирманӣ

Неи толеъ расӣдани шерами зи модарӣ

Гоҳе ба чоҳ наср кунам ҳабси Юсуфӣ

Гуҳ дар мзиқ назм кунам банди кавсарӣ

Пошами чамани чамани гули маънӣ ба пои лафз

Шарёни фикрро чу гушойам ба нштрӣ

Бандам бар офтоби маъонии зи ҳасани табъ

Машшотаи вор аз шаби алфози зеварӣ

Ковам ба неши нохуни эъҷози ҳарф ро

Пинҳон кунам дар он ба ҳунари баҳри гавҳарӣ

Аз ман ниҳол нотиқа шуд миваи дор ва ман

Ҳастам замонаро ба мисли нахл бе барӣ

Нашнохтгар замонаи марои соҳибами шинохт

Неи соҳибам ки соҷби тахти Сикандарӣ