Соқиои он қадаҳ нур биор

Он чароғи дил Мансур биор

Он шифои тан ранҷур бидиҳ

Кимиёии дил маъмур биор

Ҷуръае дар қадаҳи ховари рез

Маҳаки ҳавсила тавр биор

Сарви нави хостаҳи хулди туе

Рӯй ороста ҳур биор

Софтар аз нафас исо кун

Гармтар аз дам Мансур биор

Он май соф ки бо сӯфии рӯҳ

Ёфт дар хилвати як шишаи футуҳ

наметавон кард зи як пари ту он

Дар дили тираи шаби ҳиҷри сабӯҳ

Аз фурӯғаш шуда бе миннати чашм

Дар гулзори тамошои мафтӯҳ

Соқио зон гуҳарин ҷом казуаст

Ғарқаи баҳри адаби киштии Нӯҳ

Ҷуръае бахш каз асбоби ҷаҳон

Ҷгарӣ дорам ва он ҳам маҷрӯҳ

Нав баҳорасту чамани ҷилваи фуруш

Гулу булбули ҳама дар ҷӯшу хурӯш

Абр дар гиряу гулро зи нишот

Даҳан аз ханда расад то бар гӯш

Нигаҳ аз завқи чунон рафтаи зи хеш

Ки кашандаши мижаҳо дӯш ба дӯш

Мтрбои сина торӣ бихарош

Булбули боғи нишотии бхрўш

Нола Эй кун ки чу гули мисатон ро

Хӯни дил ҷӯш занад то бар дӯш

Зинда кун тор ба мизробӣ чанд

Ки раги мурда буд тор хамӯш

Ду ҷаҳонро ба навоеи мисатон

Нолаеро ба ду олам мафруш

Ин чаҳ фирдавси тараб фарҷом аст

Ки дар он хоки сияҳ глФом аст

Чун сумум аз ғам ӯ боди биҳишт

Ранҷаи доими зи таб сарсом аст

Бе сабаби мурғ сафирӣ зад дӯш

Ки маин ҷинати дунё шом аст

Боғ зад ханда ки эй хоми наво

Охири ин чаҳ дам беҳангом аст

Дар ҳарӣ дам задан аз хӯбии шом

Саҷда дар каъба бар асном аст

Беш аз ин нест ба ҳам нисбаташон

Ки ҳарӣ субҳ буд он шом аст

Он вале шоми ғам даврон аст

Венаи сабӯҳи тараб айём аст

Хоссаи имрӯз ки аз давлати хон

Софи айши абадаш дар ҷом аст

эй ҷаҳондори ҷаҳонгири мадор

Меҳри адли ту фалакро меъмор

эй ҷаҳон аз ту ҳамаи дами наврӯз

Ваии Ҳирот аз ту ҳамаи рӯзи баҳор

Дӯш бо дасти ту ҳиммат ме гуфт

К-эии турои абри сахои дарёи бор

Офтоби фалаки ҷўдӣ лек

ӣнқадар гарм машав дар эсор

Гар ҳамаи худ каф хокӣаст ҷаҳон

Дидаи душмани хони рости бакор

Лаҷаи даст ту зада мавҷи итоб

К-эии тнки мояи зи худ шарм бидор

Тӯҳмати дида бар он қавм мабанд

Ки ндонанд зи ҳам лайл ва наҳор

Кӯрии дидаи хафоашон ро

Хасмии меҳр буд оинаи вор