Камоли ақл ҳаминаст дар ҷаҳони ғурур

Ки одамӣ чу парӣ аз назар шавад мастур

Надӣданӣ буд авзоъи рӯзгори тамом

Хушо ба толеъи наргиси хавоси дидаи кӯр

Ҳасад фузуда бидорбхтии бахтам

Ки чашм баста хобаст то ба субҳ нашӯр

Мҷўии ном ки ҳаст осмони сиёҳи забон

Бапуш чеҳра ки шӯраст чашми кавкаб , шӯр

Бурӣдаи боди забони қалам ки кард маро

Ба саъии мисраи барҷаста дар ҷаҳони машҳур

Чаҳ хуфтаанд дарин корвонсарои мардум

Ки ин маҳал убӯраст на макони ҳузур

Наҳуфта шуд зи назари гирди корвони адам

зи гӯши сомъаҳи ҳам нола ҷарас шуд давр

Гузашти қофила аз пешу роҳи пас худ нест

Таваққуъӣ ки наёрем нест ҳам мақдӯр

Дарин работи макаши рахти коҳилии зинҳор

Ки ғайр сайл надорад дарин харобаи убӯр

Чаҳ эътимод ба қасрӣ ки кардааст падед

Дарави шикасти ҳаводис , ҳазор гӯнаи қусӯр

Чаҳ хоб амн кунад кас ба зери мушти гулӣ

Каши оби сайли Фноисту хоки гирди Фтўр

Ҳзорхонаҳи гули сар ба чархи суд вале

Касе харобаи дилро намекунад маъмур

Гузашти вақт ки дониш набӯду қудрат буд

Кунун чаҳ суди зи дониш , гузашт чун мақдӯр

Кунун ки додае аз дасти нақди фурсат ро

Матоъи узри мёўр ки нестии маъзӯр

Кунун ки кардау нокардаи ҷуз надомат нест

Куҷо рӯем замини сахту осмони баси давр

Садои косаи чинӣ ба гӯши нуктаи шинос

Ҳикоятӣ буд аз косаи сари фағфур

зи молу неъмати дунё касе ҳузури барад

Ки беҳузурӣ аз давлаташ расед ба ҳузур

Ҳазорсолаи ибодати бад-ӣн қадар нарасад

Ки дили шикастае аз хештан кунӣ масрур

Ба зуҳди хушк агар каси баланд рутба шудӣ

Ба боми чархи бадии ҷои балъам бо ъўр

Вагар ба ҳирс раседӣ касе ба давлату ҷоҳ

Ба сарварии зи сулаймони гарави ббрдии мӯр

Ба шаҳвату ғазаб ар ҳам шараф шудӣ ҳосил

Камӣ надоштӣ аз одамии вуҳушу туюр

Вагар ба дониши зоҳири шарафи бадӣ , шайтон

Ба сиҳаҳ « анои ман нор » кӣ шудӣ мағрур

Ба чашми ботил агар дида вар шудӣ дидӣ

Ки ин мусаввири хокӣ лаболабаст аз нур

Балии мумайизи инсони тамизи гашт , тамиз

Касе ки нест тамизаши з мардумӣаст ба давр

Ба нафаси нотиқаи одами шарафи зи ҳайвони барад

Вагарнаи пел паямбар шудӣ ба шавкату зӯр

Либос , парда айбаст баҳр бе ҳунарон

Чаҳ боки марди ҳунарманд агар бимонад ъўр

Дар одамии ҳунарӣ ба з ишқ натавон ёфт

Агар ба ишқи Неи зиндаи мурдае дар гӯр

Ҳазор сиҳҳати комил агар диҳад шояд

Дилӣ ки аз мараз ишқ мешавад ранҷур

Ба тарзи ишқи биё сар кунем хомаи фикр

Ки ҷома бар тан сабрам дарид шӯриши шӯр

зи ҳарфи ишқ ба фикр ғазал фитод дилам

Ба пои дори фиристода ба сари Мансур