зи тоби шъшаҳи офтоб дар саратон
Танури гарми фалаки ҷаддиро кунад бирён
зи тоби хур , дами фаввора дар миёни ҳёз
Шудаст чун нафаси аждаҳо шарора фишон
Надонам оҳ ки оташ фурӯз шуд ки дигар
Ҷаҳон чу синаи ушшоқи гашти оташдон
Нафас касе назд аз сӯзиши ҳарорати дил
Ки ҳамчуи бод назд доманӣ бар оташи ҷон
зи тоби хури кара нор шуд фазои ҳаво
Дарав ба ҷои самандари туюр дар тайрон
Шуъоъи меҳр чу неи сӯзади андарин оташ
Чаҳ ҷой онкӣ кунӣ нисбаташ ба гармии он
Забони хеш бурун карда шуъла аз гармо
Ниҳодаи сина ба рег аз ҳарорати оби равон
Макун дами сардии зи боди ҳам кон низ
зи тоби меҳр ба ҳар ҷониб аст гашта давон
Ба ҷой бод гирифтам дами Масеҳ буд
Ки ноўзидаҳ ба каси оташаши фитода ба ҷон
Шавад чу оташ ва уфтад ба хирмани ёқӯб
Агар зи Мисри насимии вазади сӯии канъон
Дами ҳаво чу дами мурда барнаме ояд
зи тоби меҳри нафас гир гашта шахси ҷаҳон
зи тоби гармои он муваҷҷаҳ нест дарё ро
Ки пӯст шуд ба таниши хушк ва чин фитод барон
зи шуғли хеши чунон бозмондаанд ашё
Ки абр ҳам накунад ёди гиряи Нитсаон
Ҳаво чу шуъла барафрӯхтаст ва бар зи буриш
Ба рӯй ҳам мутарокими саҳоби ҳамчуи духон
Ҷаҳон чу дона ахгар шудаст аз гармӣ
Саҳоб чун каф хокистарӣаст бар сари он
Чу дар рмод ки оташ нигоҳ ме доранд
Ба абри ҳифз ҳурот намӯда тобистон
На дӯд бар сари оташ буд ки аз гармо
Фикандааст ба сари сояи оташи сӯзон
зи тоби меҳр аҷаб нест гар баранд паноҳ
Дигар ба сояи ушшоқи офтоб ваашон
Тамизи булҳавас аз ошиқаст баси мушкил
Ки ҳар дилӣ шудаи сӯзон ва ҳар ҷигари бирён
Паии паноҳ ба дунболи зилли махрӯтӣ
Шабонаи рӯз буд офтоби саргардон
Аёни зи чини сари зулфи ёр , ориз нест
Ба зери соя сунбул шудаст меҳри ниҳон
зи баҳри синаи ушшоқи хостсти магар
Ки гашта дар ивази қатраи абр шуъла фишон
Чунонкии мояи абр баҳор ҳаст бухор
Шудаст мояи абри тамӯзи ҳам зи духон
Чу оҳ ошиқ гаштааст абри оташи бор
Чу абри оҳ буд оташаш буд борон
Ба васфи гармии обу ҳавои дарин айём
Забонаи исти маро дар даҳан ба ҷои забон
Збс ки рӯй замин доғ шуд зи оташи меҳр
Збс ки анҷумани шуълаи гашти лолаи ситон
Чунон ки мӯӣ наме равед аз нишонаи доғ
Ба сад баҳор нагардад зи дашти сабзаи аён
Чунон замона барафрӯхт оташӣ ки магар
Илм зад оташи хашми хдоигони ҷаҳон
Эмоми Мӯсои козим ки шахси ҳлмш агар
На казм ғайз намӯдӣ зи аҳли бағии замон
Басони кӯраи тФсидаҳи рукнҳои ҷҳим
зи оташ ғазабаш барфурӯхтӣ даврон
Тамом мадҳ вайасту мадоеҳи обоаш
Агар зи тӯрӣаи огаҳи шӯии вар аз фарқон
Ба Фси хотами ваии нақш буд эмоми аннос
Дамӣ ки буд зуҳӯраши наҳуфта дар китмон
Агарна ғояти эҷоди ъолмстӣ ӯ
Ҳануз будӣ одам ба сулби хоки ниҳон
Ҷаҳон агар ба ҷаҳони ҷалол ӯ санҷанд
Муҳӣти куну макон қатрааст ва ӯ Аммон
Агар ба рутба ӯ бенгарӣ туоне гуфт
Ки мисли ӯ набӯд дар қаламрави имкон
Шамеми халқи ту рӯҳии дамида дар тани рӯҳ
Насими лутфи ту ҷаҳонӣ фузуда бар сари ҷон
Баҳор агар варақӣ хонд аз гулистонат
Китобхонаи гулро диҳад ба боди хазон
Ба пеши абри кафи тести бод дар кафи абр
зи дасти бахшиши дасти ту хок бар сари кон
Мисоли амри ту нофиз шавад ба хоки сақил
Барот наҳй ту ҷорӣ буд бар оби равон
Ба кӯҳи ҳалам ту санҷанд агар гаронии кӯҳ
Сабк чу гирд равад бар ҳавои ҷиболи гарон
Ба баҳри дасти ту гар афкананд қулзум ро
зи бими ғарқ чу мавҷ аз миён равад ба карон
Ба душмании ту нофеъ намешавад тоъат
Ба дӯстии ту нуқсон намекунад ғуфрон
Агар ту по нанаҳй дар миёна чун паргор
Расад ба доираи рӯзгори сад нуқсон
Насиҳатии зи ту раҳбартар аз ҳазор далел
Хтобтии зи ту пурнафътар зи сад бурҳон
Агарчӣ назд хиради норасидае ба вуҷуб
Вале макони ту сад раҳи гузашта аз имкон
Ба ҷом ҷам натавон дид ончӣ ёфт хирад
зи хишти гунбади гардуни мушобеҳи ту аён
Ба пеш ӯ чаҳ буд ҳафт гунбади гардун
Ба ҷанб ӯ чаҳ кунад ҳашт равзаи ризвон
Хилофи рои ту зон нақзи дайн буд ки худоӣ
Ба тори аҳди ту тобидаи риштаи имон
Халал пазир шавад панҷ рукни дайни якбор
Агарна меҳри ту дайни рости аъзами алоркон
Агар ба хок дарат ташнаро диҳанд навид
Дигар ҳавас накунад оби чашмаи ҳайвон
Ҳавои кӯии ту дар сар касе ки рафт ба хок
Буд ба боғи ҷинони чашми ҳасраташи нигарон
Барои ҳукми ту гули гӯш паҳн карда ба боғ
Ки то ту наҳй кунӣ бнддии зи хандаи даҳон
Забони гушӯдаи паии арзи муддаои сӯсан
Кигар ту амри намоеи дроидӣ ба забон
Агар зи хок дарат тўтё кунад наргис
Шавад чу чашми ҷаҳони дидаи ршиноси ҷаҳон
Адуи ҳаросад аз ту чунонкии сояи зи нур
Ҳазари намояди хасм аз ту чун зуннори духон
Касе ки хасм туро дид ба сарир чаҳ гуфт
Буд ба ҷои сулаймони гирифтаи деви макон
Хилофатӣ ки ба қади ту рост ҳамчу қабост
Агар ба хасми писандӣ чаҳ боку нақс аз он
Ҳавои шавкат соҳибқироняш набӯд
Касе ки дар ду ҷаҳонаст соҳиби алқуръон
зи рангу бӯ буд ороиши ҷамоли аду
Чунон ки зинат товус бошад аз алвон
Дилӣ набандад оқил ба ранг бе маънӣ
Сиррӣ надорад доно ба сӯрат бе ҷон
Иродат ту диҳад калаки амрро ҳаракат
Каромат ту диҳад ҳукм наҳйро ҷараён
Бидӯни ҳукми ту тақдир кам кунад хоҳиш
Хилофи раъии ту камтар диҳад қазои фармон
Ҳама ба мӯҷиби ҳукм худо кунад ҳаракат
Иродати ту ки калаки қазои рости бенон
Бзргўорои онӣ ки дар мдиҳи ту ақл
Сиррӣ ба ҷайби Фрўбрдаҳ бо ҳазор баён
Назар ба дараки ҷамол ту оҷизасту заъиф
Сухан ба васфи ҷалоли ту қосиру ҳайрон
Паии навиштани васфи кафи ту баҳри муҳӣт
Агар мидод шавад қатраи исти дархури он
Шавад замину замон дар шуъоъи хури мастур
Гар аз либоси сухан мдҳтт шавад урён
Ману ҳавои мдиҳи ту , кӣ дуруст ояд
Матоъи перзану васли Юсуфи канъон !
Марои ҳавои мдиҳи ту зебад ар болФрз
Ба пои меҳри ҷаҳони зарраро расад ҷавлон
Касе дигар натавонади туро ба мадҳ ситуд
Басаст модҳти эзад , мадоеҳати қуръон
Ғарази зи саъии ман ин бас ки ёди ман оре
Дар он дамӣ ки падар аз писар кунад нисён
Агар сараст ба доғ ту мекунам афсар
Агар диласт ба меҳри ту май нуҳуми унвон
Дил ар ба меҳр ту набӯд чаҳ май пазади савдо
Сар ар ба роҳ ту набӯд чаҳ мекунад сомон
Ба ҳазрати ту маро орзӯӣ бисёраст
Дигар ту донеу файёзу лутф бе поён
Ҳамеша то буд ороиши ҷаҳон аз меҳр
Каттони зи тобиши ма то ки ҳаст дар нуқсон
Буд зи меҳри ту ороиши дили аҳбоб
зи моҳи талъати ту нақси душманон чу каттон