Муҳӣти ишқ ки мо марказему ғами паргор

Дарин миёнаи зи олам гирифтаем канор

Ҷунуни ишқи брорости хуш ба сомонам

Куҷост ақл ки гул чӣанд андарин гулзор

Фитодаи хуш ба сари ҳам матоъи расвоӣ

Хирад куҷост ки савдо кунад дарин бозор

Ба доғи ишқи бророи пой то сари хеш

Ки зеб сикка кунад нақдро тамоми айёр

Фиреби ишва дунё махӯр ки оина ро

Ба ранг сабз кунад ҷилва дар назари зангор

Ба зуҳди ғарра буд зоҳид ва наме донад

Ки тори сбҳаҳ ба тадриҷ мешавад зуннор

Ба тани либоси дирами зи орзӯии урёнӣ

Ки банд пост дарин роҳ бар серуми дастор

Чигуна роз бапушам ки ҳамчуи ғунчаи гул

Ниқоби худ ба худ уфтад марои зи чеҳраи кор

Чунон ҳикояти ман ташнаи шунидан ҳост

Ки боз мешавад аз шавқи худ ба худ тӯмор

Аҷаби вилоят амнӣаст малики расвоӣ

Ки ҳеҷ гӯна касе бо касе надорад кор

Ту ҳозирӣ ва ба рӯй ту дидаи нгшоим

Ки бе рухи ту фаромӯш кардаам дидор

Дигар ба манъи ман эй ақли дардисар кам каш

Ки ман муҷодала бо хеш кардаам бисёр

Кунун ки завқи ҷунун реша кард дар дили ман

Дигар намешавад ин нахли канда аз бену бор

Кунун ки домани ман пари зи санги тФлонст

Хирад ба роҳам аз ойӣна мекашад девор

Кунун ки карда мҷрдтрми зи нури назар

Фалак кашида ба гирдами зи обгинаи ҳисор

Дигар чаҳ дафъ маломат кунад нуҳуфтани ишқ

Маро кунун ки барофтода парда аз рухи кор

Чаҳ пардагӣ кунадам тори анкабути охир

Хирад чаҳ ҳарза ба ман май тунди ънокби вор

Маро кунун ки намуданд роҳи олами ғайб

Дарин стмкдаҳи дигар на мумкинаст қарор

Чаҳ сон нигоҳ тавонад ба дида кард диранг !

Дамӣ ки парда баруфтад зи пеши чеҳраи ёр

Чу ишқ ҷой кунад дар табиатии ҳаргиз

Ба ҳила ҳо натавон кард манъаш аз изҳор

Чароғ то ки ниФрўхтнд дар фонӯс

зи халқ чеҳра тавонад наҳуфт дар шаби тор

Зуҳӯри ишқ ба изҳор нест ҳоҷатманд

Ки зоҳираст вуҷӯди муассир аз осор

Ба аҳди ишқи мҷўииди асар з ҳастӣ ман

Ки офтоби даройад ба сояи девор

Баҳор шуд чаманам аз насими гулшани ишқ

Чу гул шукуфтаам акнӯн дарин хуҷастаи баҳор

Кунун ки ҳам гул ва ҳам булбулами дарин гулшан

Кунам ба васфи баҳори худ ин ғазали такрор