Фиғони зи каҷи равишиҳои чархи ноҳамвор
Ки ҳеҷ гӯна надорад ба ростии сарукор
Ба гардиши фалаки умед истиқомат нест
Ҷуз эъвиҷоҷ наёяд зи тинати паргор
зи ман шинав ки каҷии ҷузви маънӣ фалак аст
зи каҷи ниҳоди мҷўииди ростии зинҳор
Ситора нест фалакро ки ин куҳани хайма
зи куҳнагӣ шудаи сӯрохҳо дар ӯ бисёр
зи бскаҳи бори мазолим ба дӯш ӯст мудом
Қадаш хамаст чу қад касе ки дорад бор
Басаст эй фалак , озори бедилон то кӣ ?
з тавсанӣ нашиддат хастаи хотири ҳамвор ?
Марои ирода ба даст ту додаанд акнӯн
Куҷои рӯм ? чаҳ кунам ? ман пиёда ва ту савор
Матарс агар ба ғалати кори айш рост шавад
Ки каҷ намешавад андӯҳро сари паргор
Ту каҷ наҳодӣ ва ман ростгӯ , наме донам
Миёни мо ва ту охир чигуна уфтад кор !
Чаҳ шуд ки инс ба ҳеҷ офарӣда нагирифтам
Ки ман ғарибам ва ин мардумони ғариби озор
Ҳрончаҳи буи вафое наёяд аз чаманаш
Мгири ёр ки ёрӣ наёяд аз ағёр
з ҳарчӣ ранг фано дорад андарин гулшан
Мҷўии инс ки ваҳшат фузун кунад мурдор
Чигуна ваҳшати кас дар ҷаҳони ниФзоид
Ки ин харобаи дёристи холӣ аз диёр
Дарун парда надонам ки дорад омад ва шуд !
Ки гирд ҳаст валикин падед нест савор
Ба аҳли дил чаҳ аҷаби меҳрбони фитодаи фалак
Ки захми ғунчаи нхорди магар ба нохуни хор
Чунон рамидаам аз бахти сояпарвар хеш
Ки дев дарназар ояд марои зи сояи ёр
Сипеҳри мункир ҷаврам наметавонад шуд
Ки зрдрўиӣ инкор мекунад иқрор
Ҳазор шикваи маро аз фалак буд ҳрдм
Вале наёрам аз онҳо яке кунам изҳор
Чигуна кас кунад изҳори шиквае каз нанг
зи шарми гуфтани он ранги бишиканади гуфтор
Ҳамин басаст шикояти азу ки кард маро
Ҷудои зи равзаи арзи ошёни файзи осор
Фиреби ин ҷӯи гандуми намо аз ин фирдавс
Бурун фиканд чу одами маро ба зории зор
Ба хоки хорӣ аз ин равзаи толеъи пастам
Чунон фиканд ки бар осмон расед ғубор
На равза балки ҷаҳонии азин фалаки берун
На равза , балки биҳиштии азин ҷаҳон ба канор
Замона дар тарафи вай чу ҷода аз манзил
Сипеҳр дар кнФи вай чу сояи девор
Ҷаҳони сета дар он рҳбаҳи як ҷиҳати зи ҷаҳот
Сипеҳри тсъаҳ дар он арсаи Қатарӣ аз ақтор
Нишеби пеши фарози ваии ин нишебу фароз
Ясори пеши ямини ваии ин ямину ясор
Гирифта бо ҳамаи вусъати макон ба олами танг
Чунонкии сӯрати олам ба дида дар абсор
Кунанд гирди сараши даври доироти фалак
Муҳӣт олам кунасту маркази адвор
Ман аз сафои ҳавояши ҳамин қадар донам
Ки ё баҳор биҳиштаст ё биҳишти баҳор
Чунин ки мунфарид афтодааст дар рифъат
Фалак чаҳ ҳад ки ба ӯ дам занад зи қурби ҷавор
Хамида монад фалак бскаҳ кард қомати хам
Паии тавозуъи ин боргоҳи файзи осор
Ба пеши шамса ӯ офтоб ме ларзад
Чунон ки Тифл сабақ хон ба пеши мактаби дор
Ба ҷанби равзан ӯ офтобро чаҳ маҳал
Ки ӯ з чарх кунад нозу чархи азин анвор
Ба ним хишти зари худ чу чарх ме нозад
Чаро ннозди азин ҷинси гунбадаш бисёр !
Ба пеши тоқи вай ар ҳаштум осмон набӯд
Ҳазор кавкаби қандил аз чаҳ ёфт қарор !
Ба даври ваии хати заррин китоба нест ки ҳаст
Навиштаи нусхаи илми қазоаш бар девор
Чунин иморатӣ имкон набаст то з қазост
Замонаи қобили таъмиру осмони меъмор
Фалаки шабиҳи вай афтодааст ва то ба абад
Бад-ӣни муносибат ӯро баланд шуд миқдор
Агар ба маънии ваии сӯратӣ банно хоҳанд
Ҷаҳоти куну маконро чу нест ин меъёр
Муҳандисони маъонии магар ба фарз кунанд
Ба сатҳи чархи нуҳуми насби пояи паргор
зи файзи зоҳиру ботини тавон яқин донист
Ки як дараш ба биҳиштаст ва як дараш ба баҳор
Сипеҳр мешавад онҷо ба чокарии қойил
Замона мекунад онҷо ба бандагии иқрор
Балӣ чаҳ гӯна нагардад замонааш мамнӯн
Балӣ чаҳ гӯна набошад сипеҳри миннати дор
Ки ҳаст боргаҳи хусрави замину замон
Ки ҳаст пардаи сарои шаҳи сғору кбор
Хдоигони ду олами эмоми ҷину башар
Разии арзу симоу ризои лайл ва наҳор
Эмоми сомину зомини алии бен Мӯсо
Ки ҳаст хок дараш кӯҳли дидаи абсор
Табассумаш ба лаби лутфу чин бар абрӯии хашм
Яке баҳори хазон ва яке хазони баҳор
зи баси зи адли вай аз пои фитодаи фитнаи маст
наметавонад бархестани зи хоби хумор
Збс ба аҳди ваии осӯдаи рӯзгори ҳрўн
Дилаши надод ки аз хоб хуш шавад бедор
Дар остона ӯ офтоб з омад ва шуд
Ба ғайри дарс зиёрат намекунад такрор
Набошад абр ки аз ҷӯши зоирон дараш
Нишаста чархи баринро ғубор бар рухсор
Балии ғубор дарашро троўтисти зи файз
Ки абри раҳмати азуи моя май баради ҳамвор
Муҳосибони хирад дар ҳисоби бахшиш ӯ
Курурро нишморанд дар ъдоди шумор
Шаҳӣ ки пояи миқдораш аз гаронқадрӣ
Буд зи курсии шаш пояи ҷаҳонаши ор
Шаҳӣ ки маснади ҷоҳаш ба бом арш кунад
Такаббурӣ ки ба фирдавси ошиқи дидор
Фурӯғи пояи тахташ ба сатҳи чархи нуҳум
Аён тараст ки болои кӯҳи шуълаи нор
Шҳншҳӣ ки агар боҷ бар замона наад
Тиҳӣ кунанд хзоини ҳамаи ҷиболу баҳор
Кунад ба манъи дуруштии ишорагар ба фалак
Замонаи ҳамчуи каф даст мешавад ҳамвор
Наҳифаш ар ба руҷӯъи замона амр кунад
Ба қаҳқарое аз имсол бигузаранд пор
зи хизматаш чу нишаст ин як он дигар бархест
Ду бандаанд сиёҳу сифеди лайл ва наҳор
зи бандагони сарои ваии асваду абиз
Ду чокаранд яке аз ҳабаши яке зи ттор
Мҷраҳ нест фалакро ки тавқи бндгиш
Фикандааст ба гардани зи нуқраи зангии вор
Аз инки боиси озор ӯ шудаи ангур
зи токи дасти қазо сарнигӯнаш карда ба дор
Буд ба аҳди шамеми баҳори халқи хушаш
Фалаки зи атри лаболаб чу таблаи аттор
Насими халқаш агар бар чамани вазади дуздад
Нафаси зи атри гулу ёсуман , машоми баҳор
Агар зи хок дараш обрӯи баради гулшан
Ғилоф ғунча шавад нофи оҳӯии тотор
зи буии зулфи арӯсони халқ ӯ печад
Ба хеши турраи сунбули зи рашк дар гулзор
Салоӣ айш занад чун баҳори аҳди хушаш
Нигор баста барояд зи шохи дасти чанор
Агар мулоиматаши об дар чамани бандад
зи нозболши гул ранҷа мешавад сари хор
Ба ҳукм наҳй абади имтиноъи ҳасба ӯ
Ба гирди духтари руз шиша мекашад девор
Кунад чу ҳукми Фсрдн ба шуълаи овоз
зи бим хушк шавад хӯни нағма дар раги тор
Муҳӣти илмаш агар мавҷ вар шавад уфтад
Тахайюлоти ду олам чу хору хас ба канор
Ба диққати назар дурбин тавонад дид
Ба як мулоҳизаи имрӯзи арзи рӯзшумор
Нигоҳи даври расои вай аз шикофи азал
Кунад мутолиа дар номаи абади асрор
Макони мФтрқ ӯ рости фардӣ аз афрод
Замони муттасил ӯ рости сатрӣ аз тӯмор
Ҷаҳони фонӣ агар бо аду гузошт чаҳ ғам
Муқарараст фикандан ба пеши саги мурдор
Ба як қабӣла буд хасм бо вай аз чаҳ аҷаб
Ки ҳаст хешии наздики нашъаро ба хумор
Замонаи муҳлати хасмаш ба ихтиёр диҳад
Чунонкии муҳлати куффори қодири ҷаббор
Надоматаст фузуни он қадр ки муҳлат беш
Хумор дар хури мастӣ ҳаме кашад хумор
Сафинаи исти влоиш ки фавҷи фавҷи уқул
Баради зи вартаи ҳайрати нафаси нафас ба канор
зи мӯриёнаи ташкик эминаст он дил
Ки гирди муътақидаш эътиқод ӯст ҳисор
Хирад ба матлаъи панҷум ба ман мусомиҳа кард
Ки дарси ишқи мдиҳ туро кунам такрор