Моҳи нави ид ва сад чунин бод
Маймун ба мулозимони устод
Устоди аҷалу садри аъзам
Шоистаи раҳмати худодод
Дарёии виқору кӯҳи тамкин
Сарриштаи илму фазлу иршод
Бо ин ҳама куҳнагӣ надорад
Гардун ба ҷаҳони назир ӯ ёд
Бунёни ифодаи мундарис буд
Бунёди улӯми ҷумла бар бод
Ҳаркас омад маримматӣ кард
ӯ тарҳи зи нави ниҳоди бунёд
Сад шукр ки то абади зи съиш
Маъмураи фазли гашти обод
Дар тиби нуфуси кас чу ӯ нест
Гардӣдаам ин хароби обод
Аз нусха бе назири асфор
Бемории ҷаҳлро шифо дод
Дӯшина ки маст фикр будам
Бо ҷони ҳазину хотири шод
Дар олам қудс ме паридам
Аз қайд алоқа гашта озод
Дар мактаби қудсён ки онҷо
Нафасаст Халифаи ақли устод
Дидам ки забони ақли фаъол
Зини нуктаи ҳамин сурӯди аврод
Ҳар зарра ки дар ҷаҳон ҷисм аст
зи обоу зи ИМАоту авлод
Шабаҳӣ дорад варои аҷсом
Мислии дорад буруни зи абъод
Сдролҳкмо ки модари табъ
Фарзанди чунин ба даҳр кам зод
Ман мисл ваем ба олами қудс
Монанди ман ӯ ба дори абъод
Миъроҷи хаёл буд ва ман маст
Кин муждаи баланд нашъа афтод
Ман ёд надорам ончӣ дидам
Худ май доне дигар чаҳ рўдод
Шоҳӣ чаҳ кунад касе ки аз сидқ
Бо бандагии ту гашти муътод
Тақдир нахоҳадаш гушӯдан
Ҳар уқда ки фитрат ту бикшод
Мушкил будӣ агар набӯдӣ
Инсофи ту ёри одамии зод
Бисёр замона ҷустуҷӯ кард
То чун ту дарӣ ба дасташ афтод
эй гавҳари қӣматии зи дастат
Осони осон наметавон дод
Хоҳам шимурами фазойилат ро
Лекини з куҷо биорам аъдод
Калаки ту калид мушкилот аст
Ҳар уқда ки баста буд бикшод
Кӯи афлотӯну кӯи Арастӯ
Ҳо ман шогирд ваҳо ту устод
Дар хизмат ту нишаста будем
Дируз ба хотири хушу шод
Шуд шоҳиди фазлат аз сари ноз
Дар ҷилва ва , дод дилбарӣ дод
Аз ишваи он париваши шӯх
Шурӣ ба миён маҷлис афтод
Дилдода агарчӣ дошт бисёр
Ошиқи дили худ ба тозагӣ дод
Бар ошиқи тозае вафои кеш
Раҳмӣ ки надидаи ҷавру бедод
Имрӯз шунидаам ки он моҳ
Дар мактаб қудсён шуд устод
Ман бар сари кӯча аш нишинам
То онкӣ шавад зи мактаби озод
То ноз кунад ҷавон ба ошиқ
То ошиқ азуаст масти бедод
Маъшӯқи сифат ҳамеша бошӣ
Шодону тараби кунону дилшод
Бадхоҳи ту ҳамчуи бахти ошиқ
Аз сафҳаи рӯзгори гуми бод