Чаҳ айши онро ки савдое надорад

Сари шӯрида дар пое надорад

Чаҳ лиззат ёбад аз умри онкӣ дар сар

Хаёл срўболоиӣ надорад

Чаҳ ҳазз аз зиндагӣ дорад ки дар дил

Ҷамоли моҳ симое надорад

зи чашм бе фурӯғаши баҳра Эй нест

Ки дар рӯе тамошое надорад

Таниш бе ҷони дилаши холии з маънӣ аст

Ки дар сари ишқ зебоӣ надорад

Касе кӯи ишқ ва мأўоиш набошад

Ба олами ҳеҷ мأўоиӣ надорад

Бурун бояд фиканд он сина аз дил

Ки дар сари шӯр ва ғавғое надорад

Касе кӯро ба кӯии ишқ раҳ нест

Ба зиндонаст саҳройӣ надорад

Чу файзи онкас ки бо ишқ ошно шуд

Дилаши дигар тмноӣӣ надорад