Смоءу арзу малоики нуҷуму шамсу қамар
Сбоъу ваҳшу бҳоӣми туюру ҷину башар
Набӯд мақсади ақсои зи офариниши кул
Магари вуҷӯди яке бандаи хуҷастаи гуҳар
Ки бандагӣ кунад ӯ аз раҳи шносоӣӣ
На бар умеди биҳишт ва на бими нори сқр
Буд зи маъсияту ҷаҳлу ширку шаки маъсӯм
Худоиро ба ҳақиқати мутӣъу фармон бар
Вуҷӯд ӯ сабаб буд осмону замин
Бақоӣ ӯ сабаби интизоми зеру зибр
Аз ӯ тиҳӣ набӯд як нафаси замину замон
Аз ҳукм ӯ накушуд сари дамӣ на хушк ва на тар
Ба сӯии ҳақи бахуд аз худ сафар кунад дар худ
Шавад зи сари худои пари тиҳии зи васфи башар
Чу кор халқ бисозад з худ бипардозад
Равад ба олам аъло расад яке дигар
зи ҷинс ӯ ба дил ӯ расад зи олами ғайб
Ба ҷой ӯ биншинад шавад ҷаҳон парвар
зи ҳақи сухан шунӯд гуяд он сухан бо халқ
Забон буд ба сӯии зеру гӯш ба сӯии зибр
Миёни холиқу махлуқ тарҷумон бошад
Гуҳии набӣ буду гуҳи васии пайғамбар
Эмоми ҳодӣу раҳбар буд хилоиқ ро
Буд итоат ӯ фарз бар ҳама яксар
Фариза бошад кӯро тамом бишносад
Ба шахсу васфи эмом ва бақадр рифъату фар
Расӯл гуфт ки ҳар кас бамурд ва ӯ нашнохт
Эмоми аср , пас ӯ марди ҷоҳилу абтар
Буд муназзаҳ аз авсофи соири мардум
Буд мутаҳҳар аз адноси носи тнпрўр
Халифаи ҳақ ва дод ар халқу ҳокими шаръ
Назири ақли кулу мабдау маъоди башар
Сутуни оламу мақсӯди коргоҳи вуҷӯд
Дарахти сунъу тркўнро ҳаёту самар
Туфайл ӯ ҳамаи коиноти сар то по
Барои ӯ ҳамаи нақшҳо зи по то сар
Ба як нафас набӯдгар эмом дар олам
Дар он нафас шавад ин халқи ҷумлаи зеру зибр
Набии мости сару сарвари аъиммаи кун
Шаванд ҷамъ ба зери ливоаш дар маҳшар
Дигар алӣ ва дигар ёздаҳи сулола ӯ
Ки итрат набӣанду васии он сарвар
Ҳасан давосту Муҳамади сеу алии ҳам се
Ҳусайну ҷаъфару Мӯсо буд се дигар
Сафинаи ист ба дарёии фитнаи ҳофизи мо
зи мавҷҳои залол , аҳлбити пайғамбар
Ду ҷонишини худ аз баҳр мо гузошт расӯл
Яке китобу дувуми аўсёии поки гуҳар
зи ҳам ҷудо нашаванд ин ду то ба ӯ барисанд
Канори ҳавзи пар аз оби чашмаи кавсар
Васӣаст баъди васии ҳуҷҷату Халифаи ҳақ
Мусалсаласт баҳами нгслди зи якдигар
зи итраташи ҳуҷаҷи аллоҳ бар сиблати бадал
Ҳамеша бӯда ва ҳастанд махфӣу мазҳар
Эмому ҳуҷҷати мо ғоӣбаст аз мардум
зи хавфи зулми аъодӣу иллати дигар
з тоғиӣӣ набӯд байъатӣ ба гардан ӯ
Ки то ба ҳақ кунад ӯ ҳукм бар ҷамеъи башар
Нагӯям он ки ҳаминаст сари ғайбат ӯ
Дигар вуҷӯҳ ва ҳукм ҳаст зоҳиру мзмр
Мунофиқӣ ки буд куштанӣ ба давлат ӯ
Ба сулб ар будаш муъминони фармон бар
Заруратаст ки таъхир дар зуҳӯр шавад
Ки тоз ғайби бароянди он ҳама яксар
Амири муттақеон низ зин сабаб бигузашт
зи ҳақи хеш ва назд теғ бар сегон сқр
Набарди даст ба шамшер ва сабр кард ва нишаст
Гузошт то ки абӯи бикр ҷо гирифту умр
Ки то вуҷӯд пазиранд неку бади зи аслоб
Ҳар онкӣ то ба қиёмат қазо шудасту қадар
Нагӯям он ки ҳамин буд сару ҳикмати он
Ки буд ҳикмат бисёр аз вуҷӯҳ дигар
Аз он ҳукми яке ин буд то шавад зоҳир
Ки кист пайрави хайру кадоми тобеъи башар
Мғрбли азал аз меҳр ӯ яке ғарбол
Бсохт то ки бурун оварад зи коҳи самар
Вуҷӯҳи маслиҳати андари бало буд пинҳон
Фунуни хайр буд мундараҷи басӣ дар шар
Хафои Меҳдӣ ҳодӣаст маҳзи хайру савоб
Валек омма надорад зи сари кори хабар
Чу ӯ зуҳӯр кунад кули халқ сар бунаанд
Ба тўъу кара чаҳ аҳли ҷинон чаҳ аҳли сқр
Ҷаҳон тамом шавад равшану замони пари нур
Чунон ки асри набӣ буд балки зон беҳтар
Хуши он замон ва аз он хуштар онкӣ дарёбем
Агар мадад битавонем кард аз он хуштар
Қиёми қоими мо зуд кун худовандо
Ҳулӯли мӯати марои дайр то хӯрам зу бар
Ба аср ӯ чаҳ тнъм кунему шодии файз
Худо насиб кунад шиъаро ҳама яксар