Машшота то ба рӯй ту зулфи дўтои ниҳод

Баси мурғи дил ки пой ба доми балои ниҳод

Бе чун агар гуноҳи шуморади нигоҳ ро

Пас дар рухи ту ин ҳамаи хӯбӣ чаро ниҳод

Нўшинии лабати зи зулмати хати гашти ошкор

Хизраши лақаб ба чашмаи оби бақои ниҳод

Аз ҷон бурид ҳар ки ба зулфат кашид даст

Вази сари гузашти он ки дар ин ҳалқаи пои ниҳод

То дод коми хотири бегонаи лаъли ту

Сад доғи рашк бар ҷигари ошнои ниҳод

Ҳар кас ки хост зон лаби ширини муроди дил

Ҷони азиз бар сари ин муддаои ниҳод

То аз вафоӣ хеш надидем ҳеҷ хайр

Хайраш мабод он ки баннои вафои ниҳод

То орзӯӣ дидан ӯро барам ба хок

Теғи ҷафо ба гардани ман аз қафои ниҳод

То буи ӯ ба мо нарасонад зи тоби зулф

Чандини ҳазор банд ба пои сабои ниҳод

Рӯзӣ ки дар ҷаҳони ғаму шодии ниҳоди пой

Шодӣ ба сӯй ӯ шуду ғами рӯ ба мо ниҳод

Охири фурӯғӣ аз ситами посбон ӯ

Зон хок остон шуду дилро ба ҷои ниҳод