Зон сабаби ҷони офариниши ҷони равшан лутф кард

То ҳумоюни сояашро бандагӣ аз ҷон кунад

Чун вуҷӯдаши неки хоҳи шоҳи ҷам ҷоҳаст бас

Фурсаташи бодо ки некӣҳои бепоён кунад

Неки ҳолу неки фолу неки хуйу неки хоҳ

Неки бахти он кас ки бо ваии ҷунбиш ҷавлон кунад

Поки яздони фитрати покаши зи покии офарид

То тамоми умри майли суҳбат покон кунад

Шаб дар айвонӣ ки аз ҷоҳаш ҳикоят карда анд

Субҳи кайвони фалаки таъзими он айвон кунад

Сахти паймон тар надид аз ваии ҷаҳони сусти аҳд

Мард май бояд ки бо мардии чунин паймон кунад

Гар з меъморӣ надорад итилоъии пас , чаро

Фикри ободӣ барои ҳар дил вайрон кунад

Ҳар лӣимиро ки бар халқи хуш ӯ роҳ нест

Кӣ машоми халқро мишкӣну машк афшон кунад

Ҳар касе бар хон ҳастӣ хӯрдаи Нонашро басӣ

Худ чунин касро худо албата соҳиб нон кунад

Ҳар дилӣ каз неъмати алвон ӯ осӯда нест

Анқариб аз оташи ҷўъши қазо бирён кунад

Ҳар зи пои афтодаи периро гирифт аз лутфи даст

Ман ҷавон мардӣ надидам кин ҳама эҳсон кунад

Кӯи ҷаводии ҳамчу ӯ кандар ҳақи бечорагон

Ҳар чаҳ мақдӯраш буд дар олам имкон кунад

Доғи дилҳоро ба дасти марҳамати марҳам наад

Дарди ҷонҳоро зи фарти мкрмт дармон кунад

Ёрб аз хами хонаи ?ути паймонааш дар даври бод

То фалаки соқӣ сифат гардад замин даврон кунад

Хзрсон аз чашма эҳсон ҳастӣ бахши нӯш

Ҷуръа боқӣ банушад умр ҷовидон кунад

Бар фурӯғӣ лозимаст авсоф ин бахшанда ро

Зевари дафтари намояди зинат девон кунад