Тарки чашм ту биёрост сафи мижгон ро

Тираи бахти он ки бад-ӣни сафи нспорди ҷон ро

Фориғам дар ғами ишқи ту зи вайронии дил

Ки харобӣ нарасад мамлакати вайрон ро

Гар набӯдӣ ҳаваси нуқтаи холат бар сар

Пушти поеи здмии доираи имкон ро

Шуд фузуни бас ки харидори лабат май тарсам

Ки набанданд ба ҷони қимати ин марҷон ро

Чораи зулфи зираи сози туро натавон кард

Гарчи аз оташи дил нарм кунӣ санадон ро

Чун ту зуннори сар зулф наҳй бар сари дӯш

Ҳақ прессатон ба сар куфр ниҳанд имон ро

Гар ту зебои санам аз дайри даройӣ ба ҳарам

Кофар онаст ки оташ назанад қуръон ро

Дом одам шуд агар донаи холат на аҷаб

Ки ба як ғамза задӣ роҳи ду сад шайтон ро

Дили ман тоби сари зулф ту дорад оре

Кас ба ҷузи гӯй таҳаммул накунад чавгон ро

Хоҷаи мушфиқ агар даст ба шамшер кунад

Банда онаст ки аз сари бабради фармон ро

Зинҳор аз срмидони ғамаши зиндаи Марв

Сахт бар хеш макун марҳалаи осон ро

Дастӣ аз домани он тарки фурӯғии нкшм

То ки олӯда ба хӯнам накунад домон ро