Дил ба дунбол вафо рафт ва ман аз дунболаш

То ба дунболаи ин кори бубинами ҳолаш

Ҷамъии афтода ба хок аз равиши чолокаш

Халқии оғишта ба хӯн аз мижаи фаттонаш

Муждаи қатл маро дод ва ба таъҷили гузашт

Тарсам охир гузарад умри ман аз эҳмолаш

Гар бияёд зи сафари ёри парии пайкари ман

намеравад ҷони гарони моя ба истиқболаш

Дилам аз нуқтаи савдои ғамаш холӣ нест

То кашидам ба назари сӯрати мишкӣни холаш

Ҳар далелӣ ки ҳаким аз дам шаб кард баён

Ҳеҷ маълум накардем зи истидлолаш

Ҳар марӣзӣ ки табибаши ту шакарлаб бошӣ

Баҳр онаст ки беҳтар нашавад аҳволаш

Ба умедии зи чамани даста сунбул бархест

Ки сари зулфи дароз ту кунад помолаш

Зулфи кӯтоҳи ту аз шавқи ҳамин гашти баланд

Ки шабӣ даст кашад шоҳи баланди иқболаш

Молики ахтари фирӯзи малики носрдин

Ки ба ҳар кори худои хости мубораки фолаш

Хусравони баҳри суҷудаши ҳама бар хок уфтанд

Ҳар куҷои хома наққош кашад тимсолаш

Хсрўои коми фурӯғии ҳамаи ҷои коми ту бод

Шкрллаҳ ки худо дод ҳамаи омолаш