Ғофили гузаштӣ аз дили умедвори ман

Расвоӣ агар чунин гузарад рӯзгори ман

Имшаб ба базми ханда бе ихтиёри ту

Афзӯн намӯд гиря бе ихтиёри ман

Ман нестам ҳарифи ту бо садҳазори дил

Каз як киришма май шикании садҳазори ман

Як умрро ба рӯзаи басар бардаам магар

Рӯзӣ лабат расад ба лаби рӯзаи дори ман

Дар зулф беқарор ту бошад қарори дил

Бар як қарор нест дил бе қарори ман

Киштии маро ва то сар хокам наомадӣ

Оҳ аз сиёҳи бахтии хоки мазори ман

Гӯйанд аз он нигоҳ наоне чаҳ дида Эй

Пайдост он чаҳ дидаам аз хоки зори ман

Бахти сиёҳи байн ки ду чашмам сифед шуд

Дар кори гиря эй ки наомад ба кори ман

Рӯзу шабӣ ки мояи чандин уқубат аст

Рӯз қиёматасту шаби интизори ман

Сар то қадами киришма ва нозасту дилбарӣ

Шоҳини тези панҷаи ошиқи шикори ман

Он бахтам аз куҷост фурӯғӣ ки рӯзгор

Рӯзӣ кунад нишеман ӯ дар канори ман