ё раби ин иди ҳумоюн чаҳ муборак ид аст

Ки бад-ӣни воситаи дили даст батон бӯсидаи сет

Гарна он тарки сипоҳии сар ғавғо дорад

Пас чаро аз гиреҳи зулфи зираи пӯшидаи сет

Шохӣ аз сарви хромндаҳ ӯ шамшодаст

Аксӣ аз оризи рухшанда ӯ хуршедаст

Нигаҳи сайр бар он рӯй накӯ натавон кард

Бас ки аз хуии бадаши чашм дилам тарсида сет

Дӯш дар базми сафои танги даҳони ту чаҳ гуфт

Ки аз он хотир ҳар танги дилии ранҷидаи сет

Мутриб аз гӯшаи чашмат чаҳ навое сар кард

Ки ба ҳар гӯшаи басии кушта ба хӯни ғлтидаҳи сет

Танг шуд дар шкрстони дили тӯтӣ гуё

Даҳани танги ту бар танги шукри хандидаи сет

Дили як силсилаи девона ба худ май печад

То ки бар гарданати он мори сияҳи печидаи сет

Ҳалқаи зулфи туро даст сабо нагирифта аст

Зикри савдои туро гӯш касе нашунида сет

Бо вуҷӯд ту намондааст умедии мо ро

Ки рухи хуби ту дебоча ҳар умедаст

Иди фархундаи ушшоқ ба таҳқиқи туе

Ки саҳаргаҳи ?назарети манзари султони дидаи сет

Инбисоти дили офоқи малики Носири дайн

Ки бисоти фалак аз баҳри нишоташи чидаи сет

Он ки аз бахти ҷавон то ба сар тахт нишаст

Хоки поиши зи шарафи тоҷ сар ҷамшедаст

Теғ ӯ рӯзи вғои гардани хасми афкандаи сет

Даст ӯ гоҳи сахои махзани зари пошидаи сет

Офтоби фалаки ҷӯади фурӯғӣ шоҳ аст

Ки фурӯғаш ба ҳама рӯй змнии тобидаи сет