Зеб ғазал кардам ин се байти малик ро

То ғазалами садр ҳар мрослаҳ бошад :

« даҳ дила аз баҳр чист ошиқи маъшӯқ ? !

Ошиқи маъшӯқ ба ки як дила бошад

Бо гила хуш нест рӯй хуби ту дидан

Дидани рӯят хушаст бегила бошад

Тоқат ва сабрам намондааст дигар ҳеҷ

Дар шаби ҳиҷрам чаҳ қадар ҳавсила бошад ? ! »

Дӯст нишоед зи дӯст дар гила бошад

Мард набояд ки танг ҳавсила бошад

Дӯш ба ҳеҷам хариди хоҷау тарсам

Бози пушаймон аз ин муомила бошад !

Роҳрави ишқ бояд аз паии мақсӯд

Дар қадамаши сад ҳазор обила бошад

Тунди марон эй далели раҳ ки мабодо

Хастаи дилӣ дар қафоӣ қофила бошад

Мӯӣ ту зад ҳалқа бар миёнат ва нагузошт

Як сари мӯ дар миёна фосила бошад

Он ки мусалсал намӯд турраи Лайлӣ

Хост ки маҷнӯни асир силсила бошад

Бо ғазали шоҳи нуктаи санҷи фурӯғӣ

Ман чаҳ сароем ки қобил сала бошад ? !