эй ки рои равшанати ойӣна гетӣ намост

Ҳеҷ сиррӣ нест каз рой ту бошад дар ҳиҷоб

Дар ниқоби анбарин ҳар дами арӯси хомаи ?ут

Шоҳиди сад розро аз чеҳра мегирад ниқоб

Малики дониши рост аз тарзи мисолати интизом

Ганҷи маънии рост аз мифтоҳи калакати фатҳи боб

Срўро умрӣаст дар тани ҷон бар лаби омада

намекунад дар орзӯӣ пой бӯаст изтироб

Орзӯии давлати побӯси худоам дарат

намерибоед рӯзу шаб аз дили қарор аз дидаи хоб

Дар балои давряти маъзӯрам аз заъфи бадан

Чун кунам ночор мебояд кашӣдан ин азоб

Гарчи даврами ғофил аз арз ниёзӣ нестам

Шуд ниёзи ман бадаргоҳи ту берун аз ҳисоб

наменивисам ҳоли дил аммо намебахшад асар

намефиристам шарҳи ғам аммо намеояд ҷавоб

Чанд аз хок дарат буи риоят нашнавам

Пеши ту то кӣ дуоӣ ман набошад мустаҷоб

Ваа чаҳ бошад гар кунад номи марои калакати рақам

Ваа чаҳ бошад гар кунӣ дар зикри ман касби савоб

Ҳаст дарёро чунон одат ки аз наздику давр

намекунад арбоби ҳоҷатро бФизии комёб

Ҳар ки наздикаст ӯро медиҳад дар аз садаф

Баҳри даврон низ обӣ мефиристад пои саҳоб

Чашмаи хуршеди ҳам дар табъ дорад ҳолатӣ

намедиҳад ҳам давр ва ҳам наздики худро обу тоб

Неи ҳамин дар осмон ма месетанд нур аз ӯ

Дар замини ҳам май барад аз оташ ӯ лаъли об

эй ки ҳам аз офтоби афзӯни ҳам аз дарё баӣ

Бош дар эҳсон ба аз дарёи фузун аз офтоб

Ба зи наздикони худ бар ман ки даврам раҳм кун

Бар гуноҳ даврем мангар макун бар ман итоб

Гарчи даврам аз ту дорам бештари чашми карам

Маи зи меҳр аз давр беҳтар мекунад нури иктисоб

Аз ту бар ман гар расад тўқиъи Лутфӣ давр нест

Бар замин аз осмон расмаст танзили китоб

То заминро дар ҷабалат ҳаст имкони савоб

То фалакро ҳаст одат дар табиати инқилоб

Рӯй давлатро з даргоҳат набошад инҳироф

Рои рифъатро з фармонат набошад иҷтиноб

Ҷуз дуоят нест авроди фузулии рӯзу шаб

Кор ӯ инасту баси валлоҳи аълами боолсўоб