Мужда ки шуд дар чамани рояти гули ошкор

Мужда ки сар зад саман аз дмну марғзор

Ваҷди кунони шохи гул аз асари боди субҳ

Рақси кунони сарви ноз бар тарафи ҷӯйбор

Лола ба каф ҷом мегашта муҳайёии ишқ

Гарчи зи нуқсон умр ҳаст ба дили доғдор

Гӯши Фрододаҳи гул то ба чаман башнавад

Аз даҳани андалеби шарҳи ғам бе шумор

Зон ба забон фасеҳ карда ривоёти шавқ

Қиссаи зи ҳиҷрони гули шикваи зи бедоди хор

Вақти саҳари гашти бози дидаи наргиси зи хоб

Тока сабӯҳӣ занад аз паии дафъи хумор

Ғунчаи кушояди даҳан то ки зи пистони абр

Аз Қатароти мтр шер хӯрд Тифли вор

Бод ба рухсори боғи ғолия сое кунад

Зулфи саманро диҳад нФҳаҳи машки ттор

Чеҳр раёҳин равад дар арақ аз офтоб

Мрўҳаҳ зонрў диҳад бод ба дасти чанор

Лола ба сони садафи абр дар ӯ чун гуҳар

Шох шавад борвар бод шавад машки бор

Сӯсан аз он рӯ шудаст шуҳра ба озодагӣ

Каз дил ва ҷон мекунад мадҳи шаҳи комгор

Шоҳи Баҳодури лақаби мейри Сикандари насаб

Довари дорои ҳасби ҳурмузи касрии шиор

Баҳмани ҷам эҳтишом коваст ҳасани шаҳ ба ном

Меҳри сипеҳраши ғуломи ақди нуҷумаши нисор

Онкӣ ба айвони базми омадаи ҷамшеди азм

Вонкаҳ ба майдон разм ҳаст чу соми савор

Шуълаи теғаш дар об гар фиканд акси хеш

Зоб чу оташи ҷаҳди ҷои тарашшӯҳи шарор