Ҳар сол ба наврӯзи маро бӯса диҳад боз

Вомсоли баронам ки фузунтар диҳад аз пор

Пор аз ман ва аз риндии ман бўдгризон

Ва имсоли гурезад ба ман аз суҳбати ағёр

Қлошии ман пори чунон буд ки он шӯх

Як бӯса маро дод ба сад узр ва сад инкор

Ва имсол бар онам ки агар пои нуҳуми пеш

Бар дасти ман аз шавқ занад бӯсаи ду садбор

Порам ҳама медид ба кафи шишау соғар

Вомсол маро бинад бо сбҳаҳу дастор

Пор ар зи паии вирди баҳам бар здмии лаб

намегуфт паии бӯсаи мкўби ин ҳамаи минқор

Вомсоли фурӯи чинам агар лаби паии бӯса

Пеш ояд то башнавад овози стғФор

Зуҳди маниш аз роҳи буруни бардау ғофил

Каз риндии пинҳон буд ин зуҳди падедор

Ҳошо ки ман аз зуҳд кунам тавбаи азирок

Имрӯзи накӯи ёФтмши қимату миқдор

Ҳоли ман ва он тарк ба як ҷой нишаста

ӯ рӯй ба ман карда ва ман рӯй ба девор

ӯ сари з дар шарми Фрўдоштаҳ дар пеш

Чун кӯдаки нодон бар устоди ҳшиўор

Ман чашми Фрокрдаҳ ва мижгон зада барҳам

Чун сӯфии софӣ ба гуҳи хондани азкор

Бузинаи сифат гоҳ нишастам ба ду зону

Печида ба худ хирқа ва сар карда нигунсор

ӯ ҳолати ман дидау чашмонаши зи ҳайрат

Чун дидаи мкҳўли фурӯмондаи зи дидор

Ҳқокаҳи ман ин ҳилаи нёмўҳтм аз хеш

Зини ҳилаи маро воъзкӣ кард хабардор

Як рӯз ба ҳангом задам гом ба масҷид

Кон буд тариқам ба сӯии хонаи хумор

Сафи саф гиреҳӣ дидам ҷоҷо шудаи сокин

Пинҳони ҳамаи мадҳушу аёнии ҳамаи ҳушёр

Бар рафтаи яке воъизи мҳтол ба минбар

Зонгўнаҳ ки бар торами рузи рӯбаҳи макор

Гоҳе ба забонаши сухан аз дӯзаху сҷин

Гоҳе ба даҳонаш сухан аз ҷинати вонҳор

Аз фарти шбқи сози Баму зери ниҳода

Чун гурба ки мўмўкнд аз шаҳват бисёр

Ваон ҷумлаи даҳон дар ивази гӯши кушода

Каз роҳи даҳонишон раҳи дили гирдгФтор

Товуси хиромони ҳамаи ҳайрон шуда дар вай

Ваон турра чун мори Фрўҳштаҳ ба рухсор

Зон гӯна ки пиромни гул хор бигирад

Бигрифта батон чун гули пиромни он хор

Вндри шикани турраи эшон дили воъиз

Ҷо карда чу шайтони лъин дар даҳани мор

Бо ӯ ҳамаро инси аёни ҷои танаффур

ӯ сарсар ва ин турфа ки раҳи ҷуста ба гулзор

Ман ростии он сирату ҳанҷор чу дидам

Гуфтам ки азин пас ман ва ин сирату ҳанҷор

Ҳанҷор ман инаст ва сипас маслиҳатам нест

Кони рози ниҳонро ба рафиқон кунам изҳор

Ман сирату ҳанҷор ниҳон дорам аз халқ

То ҳеҷ касам менашавад воқифи асрор

Кони роз ки собит буд андари дили зоҳир

Чун гашти ҳмондм ба ҷаҳон гардад сайёр

Гирданд чу халқами ҳамеи огоҳи зи тазвир

Фосид шавад кор ва таба гардад кирдор

Аз ман брмд ҳарҷо оҳӯии хромист

Вончизкаҳи осон шимурам гардад душвор

Ночори азин пас ману тазвири казин роҳ

Бо хеши тавон роми намӯдани бути айёр