Саҳаргаҳон ки зи гардуни фурӯғи меҳри мунир

Чу теғи хусрави офоқи гашти олами гир

Даромад аз дирами он ма ба рухи ниҳодаи ду зулф

Яке сипед чу шер ва яке сиёҳ чу қӣр

Ба сими чеҳраи Фрўҳштаҳи зулфи хам дар хам

Бидон сифат ки каманди малик ба косаи шер

зи ҷои ҷустам ва ӯ шуд чунон саросема

Ки омилони вуҷӯҳ аз муҳассилони амир

Вале зи хондани шеъраш ба хеш кардам ром

Балӣ ба хондани афсун парӣ шавад тасхир

Чу нек ром шуд аз пас кшидмш ба бағал

Чу шери нар ки гавазнии з пай кунад нахҷӣр

Яке гумони ғалати бардаи бихўд аз сари сӯз

Чўкўдкон ситамдида баркашид нафир

Наузи биллоҳ ҳамсоягон шуданд хабар

з чорсўӣ давиданд аз сағиру кабӣр

Ниҳони зи ман бути ман суст карда банди азор

Ба дом ишва барафшонад донаи тазвир

Чу нек бар ман ва ӯ анҷумани шдндгрўаҳ

Гуҳари з ҷазаъ фурӯрихт ҳамчуи абри мтир

з рӯй ҳилаи Фрўчид аз қафои доман

зи бими чеҳраи ман зард шуд басони зрир

Намӯд сими сринш чу зари дасти Афшор

Ки чун фишоряши азкФ бурун равад чу хамир

Фурӯди он тибқи сими сурхи сӯрохӣ

Чу ҷурми кби миррӣх дар ҳазизи мудӣр

Ба гирди кунаши мӯеи се чори руста чунонк

Касе қаноти куҳани солро кунад тҳҷир

зи фарти шаҳвати ҳмдонм ончунон бархест

Ки майл қоматаш омад сутуни чархи асир

Ду тарк бар сар ман тохтанд бо ду амӯд

Ки рост гуфтӣ он ҳар ду мункиранду накир

Стбри сблти ҳаряки гузашта аз бар дӯш

Бар он сифат ки зи паҳлавии сари ду гӯши ҳмир

зи ҳавли сблтшони ростии бтрсидм

Ба ғоятӣ ки шудам мубталои ранҷи зҳир

Кашони кашони ман ва он Тифли содаро бурданд

Ба сӯии ҳазрати қозӣ ки то кунад таъзир

Чу дида бар рухи ақсо алқзоаҳ кардам боз

Шинохтам ба фаросат ки ҳаст зи аҳли съир

Ба пеш рафтам ва оҳиста гуфтамаш дар гӯш

Ки эй ба фазлу адолат ба рӯи згори шаҳир

Туе ки таъбия гаштаст дар маҳосини ту

Қазои ҳоҷати як шаҳр аз қалилу касӣр

Мароу ёр маро вораҳон азин ғавғо

Ду бадара аз ман ва як бӯса зу ба ришва бигир

Ба ҷайби фикрати сари барад ва аз нишот намӯд

Табассумӣ на чунон кин ва он шаванд хабир

Пас аз замонӣ фармуд бо қроءи бути том

Чунон ки парда ъосм дариду ибни касӣр

Ки эй ду мулҳиди млъўи Ни мари ин чаҳ ҳангома аст

Магар ба икдгр омехтед сӯсану сайр

Ҷавоб додам кин Тифли содаро падараш

Ба ман супурд ва барин шоҳиданд ҷами ғФир

зи ман ба ҳукми сафоҳати Фроркрду саҳар

Ба унф кардамаш андаракманди ҳукми асир

Варои зи ҳайбати ман сусти гашти банди азор

Чу мурғ дар қафас афтода баркашид сафир

Шуданд халқи з ҳар гӯшаи ҷамъ ва барбастанд

Ба ҳукми зоҳир бар зайли исматами тақсир

Чу ин шунид броФрохти ёл ва гуфт ба халқ

Хабар диҳед зи ҳоли ҷавону ҳолати пер

Гар ончӣ гуфт фалон рост гуфт ҷурмаш нест

Ки Тифл сода надорад зи хайри хоҳи гзир

Чу майли серума ки дар серума дон кунанд фурӯ

Крои шаҳодатӣ ар ҳаст гўкнди тақрир

Ба иттифоқи сухани ҷумлаи мард ва зан гуфтанд

Ки ончӣ гуфт фалон холӣаст аз тазвир

Ҳадиси дидаи рҳокн ки ҳеҷ нашунидем

Ҷузи онкии Тифли з дил баркашид нолаи зер

Ду тарк сифла давиданд пеши к-эии қозӣ

Марин давр аз адолат бикаш бабанд ва бигир

Магар ндонӣ кин куҳнаи ринди широзӣ

Чисони зи шасти шбқ бар нишона ронад тир

Дарраи рни шӯшаи симаш параст талқи равон

Казу ба бута глчҳргон кунад эксир

Кунун худои ҷаҳонаш гирифтааст ба хашм

Ту донеи инки худованд нест биҳдаҳи гир

Аз он муколамаи қозӣ бар он ду хашм гирифт

Чунонкӣ гоҳе тасбеҳ гуфту гуҳи такбир

Чу марду зани ҳамаи рафтанду базм холӣ шуд

Наҳуфта бар рухи он шӯх дид хирохир

Мароу ёри маро ҳар ду баради пешу нишонд

Гирифт дод дил аз бӯса зон бути Кашмӣр

Чунон ба хрзаҳи қозии зи шавқ раъша фитод

Ки аз мҳобти султони қалам ба дасти дабир

Бидон расед ки қозичаҳи брҷҳд аз ҷой

Чу хусравони ситамкор бар шавад ба сарир

зи ҷои ҷустаму бозуи грФтмш ба ду даст

Казин муомила бигурезу панд ман бипазир

Ҳиҷоби шаръи Муҳамад мадрака напасандад

Марои аи йени муомила дар ҳшркрдгори қадир

Марои мубин ки фитоданд халқам аз дунбол

Ки бҳрксби маломат ҳаме кунам тадбир

Марои маломати мардум ба табъ ширинаст

Бидон масоба ки андари мазоқи кӯдаки шер

Басӣ ба чеҳраи риндони остони Муғон

Буд маҳол ки тағйир ёбад аз тъиир

Агар ҳиҷоби малолати з пеш бархезад

Ҳуҷум халқ набинӣ магар ба кӯии фақир

Чу сӯзи ишқи надории чгўимт ки ҷаъл

Ба ҳукми табъ танаффур кунад зи буии абир

Ҳадиси кӯдаку таркону қозӣ афсона аст

Ки то ба хоб равад нафаси нобакори шарир

Ту нақди хеш ниҳон кун зи халқи Қоонӣ

Ки ноқидон муҳаббат муроқибанду басир