Кард чун хусрави Мансури зи раии азми Ироқ
Дар миёни ману манзур ман афтод фироқ
Даҳр аз зулмати шаби ғолияи гаван буд ҳануз
Кони бути ғолияи мӯ бихбр омад ба всоқ
Тоқи абрӯии сиёҳаш ба ситамкории ҷуфт
Ҷуфти гесу ӣ дарозаш ба длозории тоқ
Он яке гуфтӣ бар субҳ з шомаст ду тавқ
Вена дигар гуфтӣ бар сим з машкаст ду тоқ
Бар лабаши рӯҳ чу Фарҳод ба ширини моил
Бар Рахши ҳасан чу парвиз ба шукри муштоқ
Дар ҳаловати лаби ширинаши натиҷаи шукр
Дар сабоҳати рухи рангинаши набераи исҳоқ
Чеҳраши андари хами зулфин сияҳ гуфтӣ ҳаст
Зуҳра бо зўзнбии ҷуфту маӣ бо ду муҳоқ
ё яке адли дроўихтаҳ бо ваии ду ситам
ё яке сидқи даромехта бо ваии ду нифоқ
На чу ӯ дар ҳамаи чистони каси дидаи санам
На чу ӯ дар ҳамаи туркистони каси дидау шоқ
Алғрз омад ва бинишасту зи махмурии шаб
Кард хамёзау ҳай ашк фишонд аз омоқ
Зуди брҷстм ва як шиша мяш оварадам
Ки гўорндаҳтар аз шаҳди равони бад ба мазоқ
Шиша майро шарён бикшодам зи гулӯ
Баҳри онро ки з бисёре хӯн дошт хноқ
Воъҷби таркаи зи шарёнаш чу бигирифтам хӯн
зи амтлои бози дарафтоди ҳамон дам ба Фўоқ
Рихтмши азглўии шиша чу дар коми қадаҳ
Кард аз он роҳи дилами накҳати рӯҳи истиншоқ
Дафъи хамёза вай кардам аз он атсаи рӯҳ
Ки бадии накҳати он заҳри балоро трёқ
Мар маро дид ба ҳар ҳоли муҳайёии сафар
Музей дар поу Асо бар кафу потобаҳ ба соқ
Гуфт зинҷо ба куҷо доштӣ айдун оҳанг
Гуфтам эй шӯр батон рост бигӯям ба Ироқ
Чун шунид ин сухани оҳанги ҷазаъи крдўи зҷзъ
Гуҳар ифшоанд ба гулбарг ва шудаш тоқати тоқ
Гуфт Қоонии аҳсант чаҳ рӯ дод туро
КолФти шавқи бадали гашти бад-ӣни кулуфти шоқ
На ту гуфтӣ зи ту то ҳашар набарам пайванд
Чун шуд охир ки чунин зуди шикастии мисоқ
То ба кӣ роҳи мухолифи зании андари парда
Ростии роҳ дигар зан ки Не аз ушшоқ
Муҳаррами хонау онгоҳи бад-ӣни ҳиялату ғдр
Муҳаррами каъбау онгоҳи бад-ӣни куфру шиқоқ
Ҳиҷр саҳласт бад-ӣни ҳайату тркипи чисон
Рафт хоҳӣ ба сафар бебунау хайлу рФоқ
Хоссаи ин фасл ки чун бодагусорон лола
Дорад аз бодаи гулранг ба кафи кأси дҳоқ
Беҳтар онаст ки то лола ба каф дорад ҷом
Богулии нӯшӣ дар пои гули сурхи аёқ
Ҷунбиши сарви навони байн ба лаби оби равон
Вази паии айш бар ӯ нақд равон кун инфоқ
Макун оҳанги Ироқ эдар ва дар сояи сарв
Рост биншин ва бихӯр бода ба оҳанги Ироқ
Гуфтам эй маи гила ҳо дорам аз чарху замин
Ки тФўи боди барин на фалак ва ҳафт тбоқ
Аз паии ризқи бад-ӣни фазлу ҳунари ночорам
Ки ба булғор бибояд шуданам ё қбчоқ
Диргоҳист ки аз сифлагӣу бимҳрӣ
Бадали шаҳд мусаффо диҳадам сами зъоқ
Дафтари назми маошӣ ки маро буд қадим
Бод сурх омад ва бар бод сияҳ дод авроқ
Бас ки ҳарфам чу табибон з алоҷасту даво
наменагӯям сухан аз атъима ҳамчун ба сҳоқ
Ҳеҷ касро набӯд хоҳиши домодии ман
Духтари табъи маро бскаҳ гаронаст сдоқ
Бикрҳои суханамро ба хатои хотби даҳр
Ақд нобаста диҳад зуди бикраҳи се талоқ
Ба канизии даҳуми он прдгёнро ба амир
Ба ғуломяши гарм бахт диҳад истеҳқоқ
Аътзоди малику малик ки аз бадви вуҷӯд
Беҳтару меҳтари азу ёд надорад офоқ
Хоҷаи асри атобак ки пас аз борхдоӣ
Ҳаст дасти карамаши ҷонваронро раззоқ
Бо насими карамаши нори намояди тртиб
Бо сумуми схтши оби намояди аҳроқ
эй ки монанди ғуломон ба иродати шабу рӯз
Хизмататро фалаки азкоҳкшон баста натоқ
Ҳар дарахтӣ ки ба даврони ту шохи ораду барг
Ба санои ту сухангӯӣ шавад чун вқўоқ
Хирад ар ризқ хӯрд рой ту ҳасташ розиқ
Адам ар халқ шавад ҳукм ту ҳасташ халлоқ
Змистӣ ба тавозуъи фалакӣ дар рифъат
Қмрстӣ ба шамоили мулкӣ дар ахлоқ
Зулм дар аҳди ту мазлӯмтар аз Тифли рзиъ
Ҷӯад дар даври ту мбғўзтар аз кӯдаки оқ
Азмат аз ваҳм гарав гирад дар рӯз Раҳон
Рахшати азбод сабақ ҷӯяд ҳангоми сбоқ
Харгаҳи ҷоҳи турои давлат ва бахтаст сутун
Даргаи қадари турои нусрат ва фатҳаст равоқ
Бо дили роди ту айём бараст аз фоқа
Бокафи ҷӯади ту офоқ биҷуст аз амлоқ
Хинги иқболи туро чанбар чархаст рикоб
Ҷяши иҷлоли турои соҳат аршаст итоқ
Киштии ҳалами турои тӯдаи ғброи лангар
Оташи хашми турои сахраи смои ҳроқ
Бо кафи ҷӯади ту колои карами рости ривоҷ
Бо дили роди ту бозори сухани рости нифоқ
Нест бо борақаи ханҷари ту барқи бриқ
Нест чун рФрФ агар чанд сариъаст барроқ
Ҳарчӣ иғроқ кунам васф ту натавонам аз онк
Пояи васфи ту онсўтркаст аз иғроқ
То қазои дафтари қудратро шероза зада
НоФридст чу ту фардӣ дар ҳасани саёқ
Бскаҳи бгзоштаҳ бо дасти Аёдии карамат
Ҳамаро фохтаи сони тавқи мнн бар аъноқ
Баси аҷаби не ки ба аҳди ту з модар зойанд
Халқи зини пас ҳама чун фохтагон бо атўоқ
Нутқи ширини диловезтар аз роҳи дўгўш
Халқро чошнӣ рӯҳ диҳад дар азўоқ
Андалебии туу ҳсоди ту муштӣ вазағанд
Каз паии нқнқаҳи пари боди намоянди ашдоқ
Хулди зи ороиши базм ту шавад моти чунон
Рӯстоӣ ки ба шаҳрӣ гузарад дар асўоқ
Андари он рўзкаҳи оҳанг мҳорот кунанд
Рост чун сайли дФоқ аз ду тарафи хбли ътоқ
Гӯшро дмдмаҳи кӯси бадаради парда
Рӯҳро чошнии марги даройад ба мазоқ
Ханҷари ождаҳ чун наҷми зи ҳрсўи толеъ
Теғ сайқал зада чун барқи з ҳар сӯи барроқ
Гирд бо теғи млосқ шудау хок ба хӯн
Чун шафақ бо ғсқу лайлу ъшӣ бо ишроқ
Саргардонро аз захми табари дарди даввор
Сами асбонро золоиши хӯни ранҷи шиқоқ
Куштагонро ҳамаи табли шикам омос кунад
Ҳамчуи мстсқии ковро варам уфтад ба сФоқ
Мари дўмркби ҳамаи сафи баста чу кӯҳ аз дутараф
Хӯни рӯонишони зи тани он сон ки з ки сайли дФоқ
Нақши офот мусаввир шавад андари абадон
Шакли оҷол муҷассам шавад андари аҳдоқ
Бо тан аз ваҳшат арвоҳ нагиранд улфат
Бо ҳам аз даҳшат аҷФон напазиранд атбоқ
Теғи ту чун малики аламут дар он дашти бало
Кунад андари нафасии ҷони ҷаҳонии азҳоқ
Қӣ кунад рмҳи ту ҳар хӯн ки хӯрд дар сафи кин
Чун марӣзӣ ки зи савдо будаш ранҷи ?мароқ
Заҳри қаҳр ту шавад дар сафи кини баҳраи хасм
Дар сқри қисмати Фсоқ чаҳ бошад ғсоқ
То алиф лоам шавад шомили афроди ҳама
Андари он вақт казу қсдкннди астғроқ
Лоами лутфи ту буд шомили онкў чу алиф
Фарду якто будаш бо ту дил аз фарти вифоқ
Моҳи бахти ту зкиди ҳдсони эмини бод
То ҳамеи моҳи фалаки рост ба ҳар моҳи муҳоқ