Дӯш чун гашти ҷаҳон аз сипаҳи занги сиёҳ

Аз дирами он бути зангӣ ба дар омад ногоҳ

Бо рухии ғайрати ма лек ба ҳангоми хусуф

Ханда бар лаб чу дурахшӣ ки ҷаҳди зи абри сиёҳ

Байняш чун алиф аммо басарҳои даҳан

Абрӯяши ҳамчуи яке мад ки наҳй бар сари оҳ

Ҳамчуи наргис ки ба нимӣ шкФд дар дили шаб

Чашми афканда ба сад шарм ҳаме кард нигоҳ

Ду лабаши об Хизр карда ниҳон дар зулмот

Ғабғаб ӯ зи дили сӯхтаи анбоштаи чоҳ

Лаб чу ангушти вели нима ӣ онгшти отс

Мӯ чу саратонаш вале чун шаби саратони кӯтоҳ

Мижау абрӯяши омехта бар дашнау теғ

Сипаҳи занги тўгФтӣ шудаи осӣ бар шоҳ

Чун яке шаб ки ду рӯзаш ба миёни даргирад

намехиромед вази осифи ду ғуломаши ҳамроҳ

Истод аз тарафӣ рӯй кашида дарҳам

Рост чун чин ба сар зулф нагорд дилхоҳ

Гуфтам эй аз рух ту гашта шаби ман шаби қадар

Рӯй ба зулфин ту оварда шаби қадари паноҳ

эй ту бо бахти ман сӯхтаи тавъами зода

Зии бародар ба шаби тира ки бинмудат роҳ

Зон давом гуфт яке тӯҳфа сардораст ин

Сари аҳрори парастори шаҳу пушти сипоҳ

Зон ғуломи ин чу шунид ашк равон кард бирав

Коҳи ҷурмам чаҳ ки ин гашти марои бодоФроаҳ

Ҳар замон бар ман ва бар кулба ман ме нагирист

Оҳ мезад ки ба дӯзах шудаам воўилоаҳ

Ҳуҷраи хона ӯ ҳафту дарунаши ҳафтод

Гардаи суфра ӯ панҷ ва ба гардиши панҷоҳ

Матбахӣ дид бимонанд яке байзаи сипед

Равзанаш дид зи дӯди дили атфоли сиёҳ

Каф ба кафи суд ки дидӣ ба чаҳ рӯзи афтодам

Ин бало то ба ман омад ба ҷазоӣ чаҳ гуноҳ

Ҷомаи урёнӣу бстрҳҷру ғуссаи хӯриш

Каси мабодо чу ман хастаи бад-ӣни ҳоли табоҳ

Кард бояд чу сегон пос ва надид ошу таом

Барад бояд чу харони бор ва нахурд обу гиёҳ

Ман ба сад чарби забонӣ ва ба ширини суханӣ

Ки ба ин чарбӣу шириняти орм дар роҳ

Аҳлу фарзанди дроўихтаҳ чун саг дар ман

К-эй ба афсунгарӣу ҳилаи фузун аз рӯбоҳ

Бо худованд чаҳ найранг дигар крдстӣ

Кати чунин ҳадя фиристод мукофоти гуноҳ

Ҳеҷ дар хона наҳодӣ ки гирифтӣ ходим

Ҳеҷ бар суфра фузудӣ ки фузудӣ нонахоҳ

Лутфи ҳақ буд ки он ҷорӣа марғӯб набӯд

Варна чун рӯй ваем рӯзи ҳамеи ги шати сиёҳ

Он якаш гуфт беорад бизан нон ба танур

Вена якаш гуфт ки бедалв бикаш об аз чоҳ

Он якаш гуфт бизан васла бар он куҳнаи ҳасир

Веб якаш гуфт бикун бахя бар ин пораи кулоҳ

Хости дасти ос яке гуфт ки бар боми фалак

Ҷусти гандум дгарӣ гуфт ки дар хирмани моҳ

Он яке ҷусти ҳаме аз ин кин тӯҳфаи занг

Ба кадомин ҳунару моя буд мартабаи хоҳ

Ҷузи шипиши ҷумла ба мсоҳии ҷббу бағалаш

Гӯ чаҳ оварда ӣӣ аз хонаи осифи ҳамроҳ

Он канизи он ҳама медид ва ба ман ме хандид

Ман мискин ба замини дӯхта аз шарми нигоҳ

Аз ману хона ман шуд ҳамаи навмед чу дид

Ки ҳама чиз заъифаст маро ҳатто албоаҳ

Оқибат гуфт чаҳ гӯйӣ чаҳ кунам бо ҳамаи таън

Гуфтамаш аз карами садри ҷаҳони ҷӯии паноҳ

Хоҷаи олами одил ки зи абри каф ӯ

Азгл шӯра бирӯяд гул ва аз хори гиёҳ

Онкӣ аз ҷудуяти ин ғам ҷонкоҳ расед

Хоҳадат боз Раҳонед зи таъни ҷонкоҳ

Зубдаи зумраи донишу сари арбоби карам

Онкии боркрмши пушт фалак карда дўтоаҳ

Онкӣ зон сайл ки аз абри нўолши хезад

Нагзарадгар ҳама чархаст шиновар ба шиноа

Фалакаши бандагӣ ҷоҳ кунад бо рифъат

Хирадаши пайравӣ рой кунад бе икроҳ

Он ки васфи дил ӯ шуд бзёи нури қулӯб

Онкии хок дар ӯ шуд зи шарафи зеби ҷбоаҳ

Ханда бар боғ биҳишташ занад аз накҳати халқ

Таъна бар авҷ сипеҳраш занад аз рифъати ҷоҳ

Бӯе аз халқи ваии афзуди таббати рортбт

Ҳшўӣ аз ҷоҳ вай афрохт фалакро харгоҳ

эй ки бгзоштаҳи даъвӣ бар ҷӯади ту саҳоб

Инак ин даст дар афшонати барӣни нуктаи гувоҳ

Андари он базм ки қадари ту буд садрнишин

Чархро ҷой нишастан набӯд ҷузи даргоҳ

Анварӣ дид ба хоби онкии ҷалоли алўзро

Чл дирам дод сипедаши паии ҳиндӯии сиёҳ

Хоби нодидау ногуфта ба ман лутф ту дод

Он канизӣ ки шабиҳаш набӯд аз ашбоаҳ

Шиква ӣигар ба забон рафт дар оғози сухан

Бар забони ин суханон низ равад гоҳ ба гоҳ

Бо ман ар чарх ба кинаст туе бар сари меҳр

Кам мабод аз сари ман лутфи туу сояи шоҳ

Срўрои ҳосидам аз рашк ба ҳасрат гуяд

Ба сухан дар нсрштст касе мҳргёҳ

Шеъри чандон ва на чндонкаҳи ту хоҳии зару сим

Ин чаҳ ҷодӯаст ки бархест аз Эрон ногоҳ

Ин на ҷодӯаст худовандо кин шоирӣ аст

Каси чунин дар натавон сифти марои зин чаҳ гуноҳ

Шафқати шоҳи физояндау инсофи туам

Ҳосидами гӯи тани азин дард ба беҳуда бакоҳ

Баҳри исботи худованду паии нафии шарик

Лоолаҳаст ҳаме то басари алооллаҳ

Дасти ин ҳодиса аз домани иқболи ту давр

Дорадат аз ҳамаи офоти худованди нигоҳ

То ҷузи афвоҳи суханро набӯд ҷои убӯр

Ба ҷуз аз зикр ҷамилат набӯд дроФўоаҳ