Дилӣ ки ҳар чаҳ кунад бар мурод ёр кунад
Нахусти тарки муроди худ ахтёркнд
Гарчи тарки муроди худ ихтиёрӣ нест
Ки ошиқи ончии намояд ба азтроркнд
Ғарибро ки ба ғурбати асир ёрӣ шуд
Ки гуфта буд иқомат дар он дёркнд
Ба изтирори камандаши барад ба ҷониби шаҳр
Ғизолро ки ба саҳро касе шикор кунад
Вале ғизол аз он пас ки шуд асиркмнд
Ҷузи онкии гардани тоъат наад чикор кунад
зи қайди сӯрату маънӣ касе тавонад раст
Ки дар ҳавои яке тарк садҳазор кунад
Нахусти ояти фарқон ошиқӣ ҳамдаст
Ки ҳамд пеша кунад ҳаркии рӯ ба ёр кунад
На бо иродат ӯ номи молу ҷоҳи барад
На бо муҳаббат ӯ фикри нангу ъоркнд
Балост яккаи савории ситода дар сафи ишқ
Касеаст мард ки оҳанги он савор кунад
Муҳӣти доираи он кас ба сар тавонад барад
Ки пои ҷаҳд чу паргор устувор кунад
На ошиқаст касе каз маломати андешад
Ки ҳарки май талабади сабр бар хморкнд
На рустамаст касе каз масофи рӯйин тан
Сипар бияфканаду тарк корзор кунад
На ошиқаст чу булбул касе ба сӯрати гул
Ки эҳтирози зи гулчину захм хор кунад
Ба кеши ишқи камони вори гӯшмолаши даҳ
Чу тири ҳаркии зи қурбон шудани Фроркнд
Ба иттифоқ бузургон касеаст толиби ганҷ
Ки мушт то ба китф дар даҳон мор кунад
Касеаст толиби Юсуф ба эътиқоди дуруст
Ки сад раҳаш чу Зулайхои азиз хор кунад
Равони фидои халилии намо чу Исмоил
Варати замона чу Иблис сангсор кунад
Чунонкии ман зи рухи моҳ худ нтобам меҳр
Ба сад бало агарам ишқ ӯ дчоркнд
Ҳзоргўнаҳ ҷафо дидам аз ҷаҳон ва ҳануз
Дилами мтобъти меҳри он нгоркнд
Нигор ном бутасту бутӣ буд маи ман
Ки моҳи саҷда бар ӯ сад ҳазор боркнд
Дамидаи машки хаташи гӯйии он ду оҳӯии чашм
Бар он сараст ки машки худ ошкоркнд
Рахши сияҳ шудаи андаки зи ҳамнишинии зулф
Сиёҳи кори накӯро сиёҳ кор кунад
Ба малики рӯм агар чин зулф бигушоед
Фазои мамлакати рӯм Зангбор кунад
Ба вақти ноз чу кокул ба рӯй бпришд
Чу шеъри ман ҳамаи офоқ мшкбор кунад
Чу шоми тира ҳисорӣ кашад зи чанбари зулф
Чу моҳи чордаҳи ҷои андарон ҳисор кунад
Ба васли акси рух ӯ ба ҳиҷри хӯни дилам
Ба ҳар ду вақти марои ди ядаи лола зор кунад
Ба ҳилаи кас натавонад бирав чашонд заҳр
Ки заҳрро лаб ӯ шаҳ хушгувор кунад
Марои баҳору хазон ҳар ду пеш яксон аст
Ки ӯ ба чеҳраи хазони марои бҳоркнд
Вагар биҳишт диҳандам канора май гирам
Дар он замон ки маро - эй даркинори кунад
Ҳронкаҳ ҳаст харидори моҳи сӯрат ӯ
Фалаки зи меҳр бар ӯ муштарӣ нисор над
Чигуна дар шаби торики хўонмш бар хеш
Ки ҷилваи рух ӯ лайлро наҳор кунад
Дукони машки фурӯи шасти гӯйии он сари зулф
Ки табла табла бирав машки чин қатор кунад
Халифаи шаб ва рӯзаст зонка гетӣ ро
Ба чеҳра равшан созад ба ти раҳ тор кунад
Ба ҷабр бӯса занад бар лабу даҳон касе
Ки мадҳу манқибати соҳиб ихтиёр кунад
Кҳинаҳи бандаи хусрави мҳинаҳи хоҷаи аср
Ки рӯзгор ба зоти ваии аФтхоркнд
Фазои мамлакати асрро масоъӣ ӯ
Бидон расида ки озарм Қандаҳор кунад
Ба рӯзи ҳимматаш ар дона бар замин пошанд
Ҳануз ношуда дар хок , барг ва бор кунад
Кас ар ба боъ баради ном ӯ аҷаби нбўз
Ки мурғи мадҳаш аз авҷ шохсор кунад
зи шарми ҳиммат ӯ баҳрҳо арақ резанд
Агар ба азми сафари рӯи сӯй баҳор кунад
Вагар забона кашад теғ ӯ ба баҳри муҳӣт
Ҳрончаҳи об буд андрўи бхоркнд
Ҳамин на мадҳат хусрав кунад ба бедорӣ
Ки чун ба хоб равад мадҳ шаҳриёр кунад
Ба ҳзми тавсани аҷромро намояди зин
Ба бахти бахтии афлокро маҳор кунад
Ба теғи рӯзи вғои маликро самин созад
Ба калаки гоҳи сахои ганҷро нзоркнд
Чунон буд каф ӯ зарфишони зи фарти карам
Ки номаро гуҳи таҳрир зарнигор кунад
Адуи зи фикрати шамшер ӯ ба рӯзи набард
Агар ба хулд барандаш хаёли норинд
Ба рӯзи разм ки гардуни сиёҳ пӯш шавад
зи бскаҳи гирди сипаҳ бар фалак гузор кунад
Бар офтоб шавад шоҳроҳи минтақаи гум
Ҳамеи з ҳар тарафи осемаи сар мадор кунад
зи бскаҳи ҳодисаи боради зи осмон ба замин
Замин чу мунҳазимони бонг зинҳор кунад
Амл ба рӯзи бақои хандаи қоаҳ қоаҳ занад
Аҷали зи бими фанои гиряи зор зор кунад
Ба гирди маъракаи гардаи Ни ситодаи саргардон
Ки дар миёна агар гум шавад чаҳ кор кунад
Сипеҳри пушти намояди замини шиками дуздад
Дамӣ ки даст бар он гурз гоўсор кунад
Синони найза ӯро замона аз сари хасм
Гумони шохи дарахтони мива дор кунад
Зиҳии сахои ту чандон ки ҳирси ҳиммати ту
Гуҳари зи сангу зар аз хоки шӯра зор кунад
Мухолифати чўшўди куштаи срФрозтрст
Аз онкии ҷои зи замин бар фароз дор кунад
Ба чашми фитна ки дар хоби бод то маҳшар
Блоркти асари барги кӯ канор кунад
Кунад зи адли ту гурги ончунон ҳаросати мяш
Ки дояи тарбияти Тифл ширхор кунад
зи иҳтимоми ту малики ончунон буд эмин
Ки анкабут наёрад магас шикор кунад
Ба зарби оҳани теғаши барорӣ аз дили санг
Ба санги хасмат агар ҷой чун шарор кунад
Ҳисоби неку бади халқро ба рӯзи ҷазо
Ба ним лаҳзаи тўондкаҳ кирдигор кунад
Валек рӯзи ҷазо зон дароз шуд коизд
Атоу ҷӯади туро як ба як шумор кунад
Бзргўорои ин ходимати зи биҷоиӣ
Бидон расида ки аз мамлакат фирор кунад
На оташаст ки боло равад ба чархи асир
На сарсараст ки дар баҳр ва бар гузор кунад
На шери шарза ки дар беша мӯътакиф гардад
На моргрзаҳ ки оромгаҳ ба ғоркнд
На қамарӣаст ки бар шох сарв гирад ҷой
На мурғи зоркаҳи мأўо ба марғзор кунад
Наҳанг нест ки сокин шавад ба лаҷаи баҳр
Паланг нест ки маскан ба кӯҳсор кунад
Фиришта нест ки бар осмони кушояди бол
Ситора нест ки гирди фалак мадор кунад
На хоки торӣ то рӯ наад ба маркази хеш
На оби ҷорӣ то ҷо ба ҷӯйбор кунад
На ақли сарф ки дар ломакон макон гирад
На ҷони пок ки бе ҷое ихтиёр кунад
Наҳанг лаҷа фазласту даст ӯ дарё
Аз он азимати дарёи наҳанг вор кунад
Гирифтам онкӣ буд дар шоҳвори сухан
На ҷойгаҳ ба садаф дар шоҳвор кунад
Гирифтам онкӣ буд меҳри нўрбори ҳунар
На ҷойгаҳ ба фалаки меҳри нур бор кунад
зи илтифот ту дорад тамаъ ки чун хуршед
Ба хона ӣӣ чу чаҳорум фалак мадориканд
Ҳаким гуяд коиндаҳро ҳамеи зебад
Ки ҳоли худро аз рафтаи аътборкнд
Ҳазор хона вкшўр бидон касе додӣ
Ки маргашон ба ду қарн дигар шикор кунад
Ҳамон на хона баҷо монад ва на хонаи худоӣ
Ки инқилоби ҷаҳон ҳар дуро ғборкнд
Магари мадоеҳи ман дар замона монаду бас
Каш аз мҳомди ту чарх ёдгор кунад
Сипеҳр аз он ҳамаи дилкаши қусӯри Маҳмӯдӣ
Ба мадҳи унсурии имрӯз ифтихор кунад
Ҷаҳон аз он ҳамаи овози санҷи снҷршоаҳ
Ба шеъри анварии имрӯзи ахтсоркнд
Басии зи бахти худ андари замонаи навмедам
Магар ки лутфи ту бозам умедвор кунад
Ба ҳаркии тока буд ном аз ясору ямин
Қазои ямини турои моя ясор кунад