Моҳи ман аз зулф чун гиреҳ бигушоед

Бар дили пуруқдаи ақдҳо бФзоид

Фикр дигар кун дило ки турраи Маҳмӯд

Бо ҳамаи бандади гиреҳи гиреҳи нгшобд

Лаъли шкрбор ӯ шабӣ ки бабўсам

Аз даҳанами субҳи таъм нешикар ояд

Дил ба чаҳ ху гирад ар ғамаши нстонд

Ҷон ба чаҳ кор ояд ар лабаши нрбоид

Ҳаркии лаби лаъл ӯ намӯд ба ангушт

То ба лаби гӯри пушти дасти бхоид

Субҳи висолаш чу рӯзгор ҷавонӣаст

Неки азизаши шумор агарчӣ напояд

эй ки бти бодаи дорӣу бути сода

Дигарат аз ҳаст ва нест ҳеҷ набояд

Занги зудои з рӯй оинаи токӣ

Ойӣнаи рӯйин ки занг ғам бизадойад

эй бути Абдулаземӣ аз ситами ту

Тарсами Абдулаземи шарми намояд

Модари даврони ақими шдкаҳи пас аз ту

Зишти бўдгрчаҳи офтоби бзоид

Гар ҳамаи хубон ба зулфи ғолияи соинд

Ғолияи худро ҳаме ба зулф ту сояд

То дили Қоонӣ аз замонаи турои хост

Ҳургар ояд буриши бадви нгроид

Вирди забонаши санои тесту замонаш

Гар ба сар ояд ҷузи ин сухан насарояд

Гетии ширини лабии надида чу Маҳмӯд

Хосса дар он дам ки мейрро бастоед