На ту даст аҳд додӣ ки зи меҳр сар нтобам

Ба чаҳ ҷурм рӯй тобӣ ки барии зи ҷисми тобам

Чаҳ хилоф кардам охир ки ту бархилофи аввал

з муонидат намӯдӣ ба мФорқти азобам

Ба худо ки чун маниро ду ҷаҳони гуноҳ бояд

Ки ба ҳиҷр чун ту моҳӣ кунад осмони уқобам

Бигушоӣ чини зулфат ки ба рухи фитодаи чинам

Бинмоӣ рӯй хубат ки зи дидаи рафтаи хобам

Ҳам аз он замон ки ғофили мижгон дӯст дидам

Чу шикори тирхӯрдаи ҳамаи дам дар изтиробам

Ба ҳавоӣ Кебек рафтам ки чу бози ҳамлаи орм

зи ҳалоки хеши ғофил ки зи пай буд уқобам

Манам он гадои мубрам ки кунам суоли бӯса

Туе он бахили манъам ки наме диҳии ҷавобам

На алоҷ мефиристӣ на ҳалок май писандӣ

Чу марӣзи рӯзи буҳрони ҳамаи дам дар инқилобам

Ба дилу зи дидаи даврӣ ба худо аҷаб наёяд

Ки канор диҷла мерад дил аз орзӯии обам

Чаҳ шуд ин хурӯси имшаб ки хурӯш ӯ ноед

Ки муаззинон бихобанду баромади офтобам

Ба итоб чанд гӯйӣ ки рӯ ар на ризмти хӯн

Накашӣ мароу доне ки ҳаме кашад итобам

Ба худои чунон бгрими зи ҷудои ҳабибам

Ки биравӣ об монад тани хаста чун ҳубобам