эй офтоби бандаи тобандаи рои ту

Гардандаи чархи гирди сами бодпои ту

Ту сояи худоӣ аз он рӯй чашми ақл

На дидаи ибтидои ту на интиҳои ту

Заррин шавад зи ҷӯади ту аз шарқ то ба ғарб

Хуршед таъбияаст магар дар сахои ту

Гар сяти ҳимматати шунӯди нутфа дар раҳм

Бедасту пой рақс кунад аз атои ту

Дар малики офариниш аз фарш то ба арш

Як офарӣда дам назанад бе ризои ту

Ҳар рӯзи коФтоби з машриқ кунад тулӯъ

То шаб чу зарра рақс кунад дар ҳавои ту

Андари мшимаҳи нутфа забон хоҳад аз худоӣ

Пеш аз ҳулӯли рӯҳ ки гуяд санои ту

Норустаи баргу бори дарахтони зи гул ҳануз

Андари даруни донаи намояди дуои ту

Назораи ҷамоли ҷамил ту кард ақл

Девона шуд зи даҳшати нури лақои ту

Чандини ҳазор бори хиради ҷуст ва ме наёфт

Роҳӣ ки дар диласт туро бо худои ту

Умрати чунон дароз каз ои Ни сӯии шоми ҳашар

Толеъ шавад сифедаи субҳи бақои ту

Қоонӣ аз гунаҳ чаҳ ҳаросад ки рӯзи ҳашар

Бе пурсишаши бухлад б ринд аз влои ту

Ҳалоки азин ғамам ки ҷон намешавад фидои ту

Ки хӯрд оби зиндагии зи лаъли ҷонФзои ту

Агар ризои шӯии басар , серуми фидоят эй писар

Ризои ман мҷуи зи сари сари ману ризои ту

Магар ба чашм мо наҳй ва гарна бркҷо наҳй

Ки ҳар ҷо ки по наҳй сиррӣаст зери пои ту

Шудӣ ба ним чашм зад зи чашми фитнаи хирад

Ки даври боди чашми бади зи чашми фитнаи зои ту

Ваҷу дат аз чаҳ об ва гул сириштае маи чгл

Ки май дӯди ҳазор дил ҳамеша дар қафои ту

Турост бар бкФи камон ки токнии марои нишон

Марост каф бар осмон ки то кунам дуои ту

Марои занӣ ба теғ ва ман ним ба фикри ҷону тан

Забони гушӯда дар сухан ба фикри марҳабои ту

Дилами зи халқ бегумон ба кунҷ сина шуд ниҳон

Наёфт оқибати амони зи холи дилрабои ту