Болой ту сарваст на як боғ ниҳоласт

Абрӯӣ ту тоқаст на як ҷуфт ҳилоласт

Зулф ту шабаст он на шабистон фироқаст

Рӯй ту гуласт он на гулистон висоласт

Як завҷ ғизоласт ду чашми ту на ҳошо

Як завҷ кадомаст ки як фавҷ ғизоласт

Он халъат дебост на бал талъат зебост

Он дом хаёласт на бал дона холаст

Мўисти миёни ту на мӯ маҳз гумонаст

Ҳеҷаст даҳони ту балӣ сарф хаёласт

Гулгуна нахоҳад рухи гулгуни ту зинҳор

Гулгуна раво нест барони гӯна ки оласт

Рухсори ту ташнааст ба дили бурдани мо на

Длҳост бар ӯ ташна ки ӯ об зулоласт

Ҳасани ту ба сарҳад камоласт на ҳошо

Гомии ду се болои трг аз ҳад камоласт

Сархат ҷудоӣаст хати сабзи ту зинҳор

Сархати худоист ки ин ҳад ҷамоласт

Гӯйӣ ки хурии бодаи балии ин чаҳ ҳадисаст

Пурсӣ ки даҳуми бӯсаи нъми ин чаҳ суоласт

То рӯй ту пиромни мӯӣ ту надидам

Иқрор накардам ки маликро пар ва боласт

Ғамгин машав ар васфи ҷамол ту накардам

Каз васфи ту мейри ҷаҳон нотиқа лоласт

Рӯй ту баҳораст нигоро на биҳиштаст

Ҳамшира ҳураст на фарзанд фиришта аст

Дар тинат ту карда худои дили ивази гул

Вонгаҳ ба дили об ба маҳтоб сиришта аст

Зулф ту абираст на авдаст на дӯдаст

Ҷаъд ту камандаст на бандаст на ришта аст

Рӯй ту раседаст ба сарҳади никуӣ

Неи не ки аз он ҳади қадамӣ чндгзштаҳ аст

Биност хиради лекин дар ишқи тўкўрст

Зебост биҳишт аммо бо ҳис ту зиштаст

Зулфин тугар тираи намояд аҷабӣ нест

Каз тобиши хуршеди ҷамоли ту биришта аст

Бояд ки зи хати ҳасани ту берун наниҳад пой

Ман хондаам он хат ки ба рӯй ту навишта аст

Дар аҳди ту хуршеди кас аз соя надонад

Ков низ шабу рӯз ба дунбол ту гашта аст

Дар базми ту раҳ нест зи баси хаста ки бастаст

Дар кӯй ту ҷонӣаст зи баси кушта ки пушта аст

Гӯйӣ ки худо чун дили бадхоҳи худованд

Дар тинати ту тухми вафо ҳеҷ накушта аст