Акнӯн ки гули афрӯхтаи оташ ба гулистон

Афрӯхт набояд дигар оташ ба шабистон

Рӯи рахти хазон дар гарави духти рузон на

Бустон май ва пас бо санамии рӯи сӯии бснон

Дар фикрам то лаъибати бикрӣ ба кафи орм

Бозӣ кунамаш ҳршб бо нори ду пистон

Гар нори ду пистон ваем хӯн нанишонд

Ҳеҷам надиҳади фоидаи унноб ва сипасатон

Мисатони ҳамагар Хизр диҳад оби ҳаётат

Бустон май боқии зи кафи соқии мисатон

Бишинав сухани рости зи мисатон ва бихӯр май

Гар фасли баҳорон буд аз фасли зимистон

эй тарки саҳар ба ки сӯй боғ хиромем

Вази бодаи гулистонро созем млстон

эй ҳар ду лабати сурхтар аз паҳлавии Суҳроб

Андам ки бирав ханҷар зад рустами дастон

Гӯйии рӯми имшаб ки кунам дасти нигорин

Саҳласт нигорои бҳли ин ҳиялату дастон

Хоҳӣ ки ҳинои бандӣ бар кафи қадаҳии гир

То сурх кунад акс мет панҷау дастон

Ту Тифли дабистонӣ ва ман пери муаллим

Бархон сабақи худ з бар эй Тифли дабистон

эй зулф ҳамоно зи нажоди ҳабашии ту

Вази хайли ҳабаши зангӣ беғулу ғашии ту

Моно ки расӯл қршӣ ҳаст рухи ёр

Костодаҳ ба пешаш чу балоли ҳабашии ту

Брёли бутами саркашӣ аз куфри шабу рӯз

Пайдост ки аз насли инолу ткшии ту

Чун знгики ъўр ки дар об нишонанд

Дар оби ншстстӣ аз он муртаишии ту

Аз шиддати савдои ҷигари андар тпш уфтад

Савдо ба ҷигари дорӣ аз он дар тпшии ту

Дар қайди дили мо Неу узр ту пайдост

КошФтаҳу девонау шӯридаи вшии ту

Дарбари кашии ои Н рӯй чу хуршеди нигорин

Алҳақ ки аҷаби сояи хуршеди кашии ту

То чанд кашии сар ки саратро бузанд ёр

Зон саркашии андари хури ин сарзанишии ту

ЗлФои ҳамаи дами ташна ба хӯни дили мое

Моно ки чунин сӯхтаи дил аз аташии ту

Ҳар ҳалқаи ту силсила гардан ширӣаст

Гӯйӣ ки каманди малики шери кашии ту

Набӯд аҷаб ар вақт ҷавонӣ ҷаҳонаст

Коқболи ҷавони малики ҷавон шоҳ ҷавонаст

Мамлуки ваии сет ончӣ фарозаст ва нишебаст

Мақҳур вайаст ончии мкинст ва маконаст

Дай гуфт ҳакимӣ ки замин аз чаҳ наҷунбад

Бо онкии дарави ҳукм шаҳаншоҳ равонаст

Гуфтам ки замини тан буду ҳукми малики рӯҳ

Тани сокину чизе ки равонаст равонаст

Шоҳои маликои фари ту ҷамшед заминаст

Ваон чеҳри дурахшони ту хуршед замонаст

Ҳрчшмаҳ ва ҳар сабза ки аз хок барояд

Дидори туу шукри турои чашм ва забонаст

Нагирифта ба каф гурз бикӯбӣ даҳани хасм

Бо хасми ту ин луқмаи аҷаби даст ва даҳонаст

Аз сабзаи теғ ту хӯрд туъмаи бидонадяш

Оре Чехияанд сабз ғизоӣ ҳайвонаст

Он чизака бо ин ҳамаи ҳиммати зкФи ту

Берун натавон кард Аннанаст ва синонаст

эй тоҷи ту азгўҳр ва , эй тахти ту аз оҷ

Ҳар тоҷўри тахти нишинӣ ба ту муҳтоҷ

Дандони худ аз бех кунад пел ба хартум

То пояи тахти ту муҳайё кунад аз оҷ

Бар мақдамат аз баҳри шараф бӯса занад бахт

Бар торакат аз фарти шаафи саҷдаи баради тоҷ

Он рўзкаҳ бе воситаи кӯраи оташ

Даракони зи туфи теғи гарон об шавад зоҷ

Чашмак занад аз гирди сипаҳи нӯки синон ҳо

Чун бар зибри чархи кавокиб ба шаби доҷ

Ҳар кови з бар зин нигарад шахс ту донад

Кони шаб ба ҳамин ҷисм набӣ рафт ба миъроҷ

Чун ҷӯш занад ҷяши ту бар гирди ту гӯйӣ

Дарёии муҳӣтии туу аФўоҷи ту амвоҷ

Зонсон ки тпди нуқра ба кон аз туфи теғат

Дар бута бар оташ натапад зибқи рҷроҷ

Дар назд хилоф ту бибозад сару ҷон ро

Бадхоҳи лаҷуҷи ту бдонгўнаҳ ки ҳаллоҷ

Шоҳои зафарати бандау иқболи қарини бод

Ин рӯй заминати ҳама дар зери нигини бод

Аввали нафаси хасми ту дар рӯзи вилодат

Охири нафаси маргу дами бозпасин бод

Чун ганҷи ту лоғар шавад аз кафи ҷаводат

Аз моли бидонадяши дигарбораи самин бод

Ҳар ҳомилаи ковро ба даруни кин ту бошад

Якбораи шарораш ба раҳми ҷои ҷанини бод

Вари нутфа хасмат шавад аз халқи ҷанинӣ

Хӯн гардад он нутфа ва то ҳаст чунин бод

Бе меҳри ту ҳар субҳ ки хуршед битобад

Чун сояи ҳамаи ранҷи кусуфаш ба камӣни бод

Бо буғзи ту ҳарҷо малик шоҳ нишонеаст

Он шоҳи нишони ҳамчуи гадо роҳ нишин бод

Дар рӯй замини ҳарки буд хасми ту бар вай

Ин рӯй замини тангтар аз зери замини бод

Яздонати ду сад қарн диҳад умри валикин

Ҳрсоъти азуи моҳӣ ва ҳар моҳи синӣни бод

То турраи таркони тторӣ ба кафи оре

Аввали сафарати сол дигар таббату чини бод